Floaten
Van mijn lieve dochter en schoondochter kreeg ik voor mijn verjaardag een floatsessie bij Floatcentrum West-Friesland. Ik had er nog nooit van gehoord, maar mijn dochter was er razend enthousiast over dus leek het mij wel leuk om het ook eens te proberen. Sceptisch ging ik naar binnen, enthousiast en ontspannen kwam ik er weer uit. Dit smaakt naar meer!
Horen, zien en zwijgen
"Voor wie ben jij?" Mijn dochter stelde mij deze vraag daags na de terroristische aanslag van Hamas op Israël. We raakten in gesprek over dit gevoelige onderwerp. Binnen de muren van mijn eigen huis durfde ik het wel aan om mijn mening over deze situatie te geven, erover schrijven was een ander verhaal. Niet dat ik nou denk iets te kunnen veranderen, maar ik wil niet langer horen, zien en zwijgen terwijl er zoveel levens geofferd worden. Er voltrekt zich een humanitaire ramp, wereldleiders staan erbij en kijken ernaar.
Plaatjes draaien
1992: Op vrijdagavond naar Discoland om c.d's uit te zoeken en aan de balie met een koptelefoon op mijn muziekliefhebbende oortjes luisteren. Lijstjes maken met c.d's die ik wilde hebben en wanneer ik genoeg had gespaard de moeilijke keuze maken welke ik zou gaan kopen. Bij het luisteren van het nieuwe album van de Stones realiseer ik me dat ik het ritueel rondom het kopen van muziek best mis.
Solitude
Lezend in “De wijsheid van de heks” van Susan Smit kom ik het woord solitude tegen. Google vertaalt het als eenzaamheid, maar dat is het eigenlijk niet. Als ik denk aan eenzaamheid dan denk ik aan je heel alleen voelen, hier wellicht verdrietig over zijn. Maar wanneer ik denk aan solitude dan maakt mijn hart een sprongetje, want ik hou van solitude. Solitude zou ik vertalen als "alleenheid"
"Nee" is ook een antwoord
Persoonlijk vind ik nee zeggen niet makkelijk, ik ben er namelijk niet aan gewend om nee te zeggen. Uit angst dat mensen me dan niet meer leuk vinden. Of lelijk tegen me gaan doen. Of me met gelijke munt terug gaan betalen. Maar weet je, al die redenen doen er eigenlijk helemaal niet toe. Een "nee" is gerechtvaardigd, ook al is dat voor de ander onwenselijk.
Irritatiefactortje
Ik heb begrip voor de afkeer van klimaatactivisten. Dat raakt me, maar weerhoudt me er niet van om door te gaan met me inzetten voor een betere wereld. Als mijn schrijfsels ongemak oproepen dan wil ik me daar niet voor verontschuldigen, tegen mijn kleinkinderen wil ik later kunnen zeggen dat ik alles heb gedaan wat binnen mijn vermogen lag.
May the 4th (be with you)
Vandaag is het Star Wars dag! Niks bijzonders als je niks met die films en series hebt, maar ik durf mezelf inmiddels wel fan te noemen. Inmiddels heb ik de films al een aantal keren gezien, en iedere keer geven ze me hoop. Deze films helpen mij om niet bij de pakken neer te gaan zitten in een verhardende wereld die door klimaatverandering in gevaar is.
Internationale vrouwendag
Rosa Parks staat voor mij symbool voor rechtvaardigheid, moed en doorzettingsvermogen. Ze had de moed om op te staan tegen een fout systeem en kwam op voor de rechten van haar en haar medemens. Deze vrouw is heel belangrijk geweest voor de rechten voor mensen van kleur en zou voor iedereen een voorbeeld moeten zijn. Als ik aan internationale vrouwendag denk, dan denk ik aan Rosa Parks
Peace, love and understanding
Vroeger.... Die goede oude tijd, toen berichten niet via computer of telefoon gingen maar op papier werden gezet en per post terecht kwamen bij de persoon voor wie het bericht bestemd was. Hoe leuk was het om een kaart van iemand te krijgen vanuit een ver vakantie oord of voor je verjaardag! Met Postcrossing heb je regelmatig een feestje in je brievenbus!
It's the most wonderful time of the year
It's the most wonderful time of the year, dus let it snow terwijl I'm driving home for Christmas! Het leek me wel een leuk idee om mijn 10 kerstfavorieten op een rijtje te zetten. Viel niet mee kan ik je vertellen, want ik vind zoveel kerstnummers leuk! Benieuwd naar mijn nummer een? Lees onder het genot van een kerstmuziekje lekker verder!
Twitter, de blauwe boze vogel
Er was eens, lang lang geleden een online platform waar je gezellig met elkaar van gedachten kon wisselen over van alles. Mensen gingen er met respect met elkaar om en in leuke discussies kon je er een hoop van elkaar leren. Die tijd is voorbij, haat, woede en respectloosheid voeren nu de boventoon en ik ben er klaar mee.
Appeltje voor de dorst
Er was een tijd dat ik zo arm was als een kerkrat, een schaal fruit op tafel was voor mij toen pure luxe. Net kocht ik een prachtige nieuwe fruitschaal. Onwillekeurig moest ik terug denken aan die arme periode en besef ik me weer even dat ik hard heb moeten knokken om uit die nare situatie te komen en waardeer ik mijn schaal met fruit des te meer.
Een jonge man, een dronken vrouw en een kaars
Je weet waarschijnlijk wel wie en wat ik hiermee bedoel. De man die zoveel jaren geleden een vrouw misbruikte, maar zeker ook de mannen die bij dit heerschap aan tafel zaten moeten zich wat mij betreft de ogen uit hun hoofden schamen. Hoe haal je het in de in je hoofd om een vrouw te misbruiken. Het feit dat de dame in kwestie niet bij kennis was op het moment dat het gebeurde maakt het er niet beter op. En hoe in vrédesnaam komt het in je op om dit op nationale televisie te gaan vertellen in een setting die de kijker doet geloven dat het allemaal een grote grap was
Zolang er leven is, is er hoop
De enige remedie tegen het gif van haat is het tegengif dat liefde heet. Liefde voor elkaar, liefde voor onze medemens. Laten we geven aan goede doelen om Oekraïne te steunen, kaarsjes branden, bidden. En vooral, laten we niet moedeloos worden door de gigantische ellende die nu speelt en laten we alsjeblieft hoop houden.
Beste Wappie, brief aan een "kritische denker"
De brief die ik afgelopen jaar een keer schreef nadat ik moest horen hoe een "kritische denker" mijn dochter uitmaakte voor gestapo, bleef me in gedachten schieten. Vandaag las ik hem nog maar een keer, en nog steeds doet het me wat om te beseffen hoe heftig het was om continu de waanideeën van een ander te moéten horen. Inmiddels voel ik me vrij en veilig genoeg om hem te delen.
9 Tips tegen stress
Een gezonde portie stress is niks mis mee, maar wanneer stress te lang duurt kan dit problemen opleveren. Er zijn natuurlijk wel een aantal dingen die je zelf kunt proberen om de spanning die je voelt te verlagen, ik deel met jou de 9 manieren die voor mij het beste werken.
De rode schoentjes
15 Jaar is ze. 15 Jaar en zo lang als ze zich kan herinneren wordt ze gepest. Het ene moment wat heftiger dan het andere, maar ze wordt altijd gepest. Jaar in, jaar uit. Stukje bij beetje werd haar identiteit afgepakt tot er niks anders meer overbleef dan een meisje dat maar deed wat van haar verwacht werd om meer pijn te voorkomen. De pijn van niet geaccepteerd worden.
Een paar brandweerwagenrode schoenen zorgde dat dat meisje haar identiteit nooit helemaal kwijt raakte...…
De baan van mijn dromen!
Eindelijk mag het er uit! Een tijdje geleden nam ik het besluit om te stoppen met mijn huidige baan en iets totaal anders te gaan doen. Iets wat ik eigenlijk in mijn tienerjaren al wilde en wat ik eigenlijk mijn hele werkzame leven al achtervolgt. IK GA WERKEN IN DE ZORG!
Ik ben ik
Mijn hele leven ben ik een pleaser geweest. Een hooggevoelige pleaser, geen handige combinatie vind ik zelf. Zo lang als ik me kan herinneren pas ik me aan aan wat ik denk dat anderen van mij verwachten en ik weet niet beter dan dat ik me altijd druk heb gemaakt om wat mensen over mij denken. Mijn moeder vertelde me toen ik nog tiener was dat ik het nooit iedereen naar de zin kan maken, dat ik het nooit voor elkaar zou krijgen dat de hele wereld me aardig zou vinden. Eigenwijs als ik was dacht ik dat het mij wel zou lukken. Inmiddels ben ik 43 en pas sinds kort kan ik voelen wat mijn moeder toén bedoelde. Wat heeft ze gelijk gehad!
Vrijheid
Vrijheid... We hebben het nog steeds, we leven nog steeds in een veilig land waarin iedereen recht heeft om te geloven wat hij of zij wil. We leven in een land waarin we nog steeds onze mening kunnen uiten, we leven in een land waarin zelfs mensen met een in mijn ogen zeer extreme mening de gelegenheid krijgen om deze te uiten. We leven in een land waarin het zelfs mogelijk is om in opstand te komen tegen politie en onze regering zonder dat je vervolgens verdwijnt en gewoon na een dag rellen verder kunt met je leven.
Let's make the world great again
Ik geloof dat ik eindelijk een beetje ben bijgekomen van wat er vorige week in Amerika gebeurde. In Washington om precies te zijn. Het zat er natuurlijk al wel aan te komen, zowel op social media als in het echte leven word er regelmatig ongenoegen geuit over van alles en hitsen complete groepen elkaar op tot steeds gekkere dingen. Vroeger besprak je dingen met mensen in je omgeving, tegenwoordig kun je ook online je mening uiten en in contact komen met gelijkgestemden. Mensen hitsen elkaar op en maken elkaar steeds gekker met de meest wilde verhalen, ieder gevoel voor realiteit uit het oog verliezend. En online wordt die groep steeds groter, wilder en ophitsender. Met als climax vorige week de bestorming van het Capitool.
Mijn eerste diorama
Na 11 jaar werken in een modelbouw winkel durfde ik het eindelijk aan om ook eens een diorama te maken. Dankzij een leuk setje van het merk Noch dat dit jaar op de markt kwam was de drempel om er aan te beginnen bijna helemaal weg en ging ik aan de slag. En wat denk je? Het is helemaal niet zo eng of moeilijk als wat ik al die jaren heb gedacht! Het was niet het moeilijkste project, toch ben ik wel trots op het resultaat
All I want for Christmas
Vrijdag kreeg ik een appje van mijn lief, of ik zin had om samen naar Home Alone in de bios te gaan. En of ik daar zin in had! Ik ben gék op kerstfilms en Home Alone is een van mijn favorieten! Humor, liefde, hoop en zoetsappig kerst geleuter, ik hou er van. Eigenlijk ben ik gek op alles wat kerstsfeer uitstraalt. Of het nu op weg naar huis uit mijn werk alles kerstlichtjes in huizen zijn, of de hele dag kerstmuziek. En wat denk je van die kersterige jankreclames? Ik zweer het je, ik ga er voor zitten. Maar goed, we gingen dus naar de film. Ik kan hem inmiddels wel dromen en dus dwaalden mijn gedachten wat af. Ik zat zo eens te denken wat ik nou zo leuk vind aan kerst.
Mijn maand in foto's: November
Het was een warme maand, een maand waarin mondkapjes voor de meeste mensen steeds normaler beginnen te worden. De maand waarin ik steeds meer onverstandig handelen m.b.t Corona voorbij zie komen, het lukt me niet altijd om hier doorheen te kijken helaas. Maar November was ook de maand waarin ik 43 werd en dit heb ik, uiteraard netjes Coronaproof, gevierd. Mijn maand November in foto's
Bodyshaming en vrijheid van meningsuiting
In mijn ogen brengt het vrij uiten van je mening grote verantwoordelijkheden met zich mee. Ja, je hebt het recht om te zeggen wat je wil. Maar dat je iets mag wil niet altijd zeggen dat je het ook moet doen. Besef je wat het uiten van jouw mening met een ander kan doen. Het feit dat jij zegt wat je denkt omdat dat nu eenmaal mag kan voor de persoon in kwestie heel kwetsend zijn. Een stukje over bodyshaming.
Mijn favoriete kerstfilms
“Staat je kerstboom al Son” Mijn collega had op 26 oktober de eerste kerstboom al ergens in huis zien staan, en moest blijkbaar meteen aan mij denken. Ik ben ook altijd vroeg met het neerzetten van mijn boom, maar 26 oktober is zelfs voor mij te vroeg. Toch zat vanaf dat moment kerst in mijn hoofd. Ik vind het heerlijk om al vroeg te beginnen met kerstfilms en kerstmuziek, zo kan ik er zo lang mogelijk van genieten. Zo heb ik zo lang mogelijk het “kerstgevoel” en sleep ik mezelf door het eerste stukje van de donkere dagen. En omdat ik het leuk vind om te delen zet ik hier mijn favoriete kerstfilms voor jou neer. Ik zou zeggen, kies wat leuks uit en veel kijkplezier!
Mijn maand in foto's: Oktober
De tijd vliegt als je het naar je zin hebt (en ook als je het wat minder naar je zin hebt kan ik je vertellen) En oktober was een maand waarin ik het niet zo naar mijn zin had. Ik voelde me boos, bang en behoorlijk somber , en zo af en toe komt de gedachte in me op of er misschien een depressie op de loer ligt. Maar er was meer in oktober!
Depressie op de loer
Ik heb het momenteel echt even wat minder makkelijk. De afgelopen weken heb ik een aantal keren gedacht dat ik weer depressief zou worden. Iedere dag word ik dagelijks geconfronteerd met dingen waar ik geen invloed op heb. Niet op corona, niet op de maatregelen, niet op de polarisatie in de maatschappij. Dagelijks voer ik een innerlijke strijd om aan de ene kant te willen doen wat er gevraagd wordt, maar aan de andere kant me hier voor te moeten verdedigen. Deze innerlijke strijd veroorzaakt stress, en stress is voor mij een waarschuwing want voor ik het weet ligt er een depressie op de loer.
Het is herfst en ik ben een jaar of 9. Ik word wakker en het liefst kruip ik nog even onder mijn deken weg. Straks moet ik weer naar school, en ik weet dat me weer een dag vol pesterijen te wachten staat. Daar heb ik helemaal geen zin in, het maakt me verdrietig. Ik begrijp er namelijk niks van dat mijn klasgenoten altijd zo gemeen doen. Wat is er mis met mij dat ik het verdien om zo behandeld te worden? Helaas is van blijven liggen geen sprake, mijn mam blijft net zo vaak bij me komen om te zeggen dat het tijd is om op te staan tot ik dat uiteindelijk ook gewoon maar doe. Wassen, haren kammen, kleren aan en hup naar beneden om een broodje te eten. De tijd tikt voorbij en bij iedere minuut die voorbij gaat voel ik meer en meer zenuwen. Wéér een dag treiterijen, wéér een dag buitengesloten en uitgelachen worden. Ik hoop iedere dag weer dat vandaag beter zal zijn, maar iedere nieuwe dag mondt steevast uit in een teleurstelling.
Sweet memories
Mijn trainingen gingen meestal prima, en als generale repetitie liep ik een maand voor mijn halve marathon de Dam tot Dam uit, 16 kilometer. En toen was daar 24 oktober. Wat ik daar gepresteerd heb is voor mij nog steeds heel bijzonder. Ik ben nog steeds retetrots dat ik op die warme oktoberdag 21,1 kilometer heb hardgelopen. En daarom leek het me wel leuk om mijn verhaal van die dag met jullie te delen.
We zitten in een donkere periode waarin de maatschappij in twee kampen verdeeld lijkt te zijn. Zowel in de media als op social media gaat er het er soms keihard aan toe. Ik zie zoveel pessimisme voorbij komen, zoveel negativiteit. Haat en agressie naar elkaar, we gunnen elkaar het licht in de ogen niet. Het ene kamp schreeuwt nog harder dan het andere, alles om de ander maar te overtuigen van het gelijk van het kamp waarin men zich bevind. Het is moeilijk om je daar nog van af te sluiten, het is moeilijk om niet meegezogen te worden die negativiteit in. Het kost me op sommige dagen enorm veel energie op vrolijk en positief te blijven. Toch blijf ik mijn best doen om positief te blijven. En dat lukt me echt niet iedere dag hoor! Toch hou ik hoop dat het goed komt. Zoals mijn oom vroeger altijd zei: "Alles sal reg kom" Oftewel, alles komt goed.
Introvert, meer dan alleen maar wat stiller zijn
Bij introversie denk je misschien dat iemand verlegen is. Dat kán natuurlijk zo zijn, maar dat hoeft helemaal niet. Verlegenheid is een sociale angst, aan verlegenheid kun je werken zodat je er minder last van hebt. Over verlegenheid kun je heen komen, over introversie niet. Meestal leer je als introvert wel omgaan met deze karaktereigenschap. Hoe herken je nou een introvert?
Hooggevoelig, 6 dingen die je vast herkent
Hooggevoelig. Echt, ik vind het een jeukwoord van de bovenste plank. Maar wat is dat nou eigenlijk?Wat is dat nou eigenlijk? Hoe weet je of je “het bent” Laat ik beginnen met zeggen dat ik geen expert of geleerde ben. Ik ben gewoon Sonja die er ook zelf achter is gekomen wat het inhoud. Toen ik er eenmaal over gelezen had kon ik niet ontkennen dat dit ook over mij ging. Benieuwd naar wat kenmerken? Ik zal er een aantal noemen en erbij vermelden hoe dat zich bij mij uit.
Opwarming van de Son
Met deze hitte weet ik niet waar ik het zoeken moet. De hele dag loop ik met een verhoogde hartslag met als gevolg dat ik loop te hijgen als een molenpaard. Zweten doe ik als een malle en in no time is alles wat ik aan heb zeiknat, ja, ook mijn ondergoed. Echt, ik zit mezelf gigantisch in de weg momenteel.
99 Luftballons
Geen idee hoe we er ooit op gekomen zijn om het te doen, maar we doen het. We doen het al jaren. Iedere. Zomer. Weer. Wij delen een fascinatie voor luchtballonnen en die fascinatie delen wij op een hele bijzondere manier met elkaar. En dit gekkigheidje duurt nu al jaren, tijd om er eens iets over te vertellen.
Even wat anders
Tegenwoordig ben ik ook “zo’n moeder” Ook over mij en mijn kind is en wordt gezegd dat “ze zich gewoon aan moet passen” en ik “gewoon strenger moet zijn” Ook het goedbedoelde advies “laat het los” heb ik vaak genoeg gehoord. Ik kan je vertellen dat het zo simpel niet is. Het is ook ronduit kwetsend wanneer mensen die geen flauw idee hebben wat ADHD precies inhoudt joú gaan vertellen hoe je het aan moet pakken.
Corona op vakantie
Hoe is het mogelijk dat we nog geen 4 maanden geleden massaal staan te applaudiseren voor onze zorghelden die de overvolle IC’s draaiend hielden en vochten voor de levens van vele zieken, en dat we nu gewoon dit soort fratsen uithalen. Ik vraag me af wat er belangrijker is in het leven. Een vakantie in een oord buiten ons eigen land, of misschien toch het in toom houden van deze ziekte en nemen we genoegen met een vakantie in ons eigen mooie kikkerlandje?