Ik heb er al eens eerder over geschreven, de haat en respectloosheid in de wereld. “Maak je niet druk” en “schenk er geen aandacht aan” zijn dan soms goedbedoelde adviezen die ik krijg, maar eerlijk gezegd kan ik daar helemaal niks mee. Door er geen aandacht aan te besteden geef ik in mijn ogen een signaal af dat het prima is dat er zoveel mensen zijn die geen respect meer op kunnen brengen voor een ander. Ik vertik het dus ook om geen aandacht te hebben voor haat en respectloosheid.
Er is veel haat en nijd in de wereld, daar mogen we onze ogen niet voor sluiten want door het te negeren wordt het alleen maar groter met alle gevolgen van dien.
Ik zorg liever dat er wat balans komt en geef ik op mijn manier wat tegengas. Niet dat ik nou als een malle loop te tetteren tegen iedereen die dingen doet waar ik het niet mee eens ben (al doe ik dat ook heus wel eens) Tegengas is voor mij schrijven over de dingen waar ik het niet mee eens ben. Op die manier kunnen mensen zelf kiezen of ze willen horen (lezen!) wat ik te vertellen heb. Wil je het niet lezen, dan scroll je door.
Afgelopen september vond ik nog een manier om tegengas te geven aan boosmensen. De boosmensen zelf merken er niks van, maar daar doe ik het ook niet voor. Ik doe het voor mezelf en voor mensen die blij worden van kleine dingen. Wij Postcrossers maken elkaar blij en waarderen het kleine gebaar van het uitkiezen, schrijven en versturen van ansichtkaarten!
Je hebt het misschien al wel eens ergens voorbij zien komen en misschien weet je niet precies wat Postcrossing inhoudt. Ik zal het je uitleggen, het is echt zo vreselijk leuk!
Allereerst meld je je aan op postcrossing.com. Maak een profiel aan, schrijf wat over jezelf, plak er een leuke foto bij en de pret kan beginnen! Door te kiezen voor “send a card” krijg je een mail met daarin een willekeurig adres van een willekeurige persoon érgens op de wereld. Deze verstuur je zo snel mogelijk. Zodra deze eerste kaart bij de ontvanger aan is gekomen krijgt iemand anders jouw adres zodat er een kaart naar jou verstuurd kan worden. Vanaf dat moment mag je 5 kaarten tegelijk onderweg hebben (dat mág en is dus niet verplicht) Voor je het weet krijg je dus regelmatig een kaart van iemand van een willekeurige plaats ergens op de wereld.
Iedere kaart die ik krijg is voor mij een klein cadeautje en iedere kaart koester ik. Want iedere kaart is uitgekozen, geschreven en gepost door iemand. Er is iemand die mij helemaal niet kent die de moeite heeft genomen om een kaartje bij mij terecht te laten komen.
En ik op mijn beurt doe mijn best om een leuke kaart naar een ander te sturen. De meeste Postcrossers hebben een profiel aangemaakt waarin iets staat over hen zelf. Bijvoorbeeld dat ze van lezen houden, of natuur. Door het profiel van die persoon te lezen heb ik een beetje een idee wat voor soort kaart ik zou kunnen sturen. Zo stuurde ik eens een kaart naar iemand in Ierland die kinderillustraties leuk vond. De kaart die ik koos was er een met Jip en Janneke erop en op de kaart schreef ik wie deze twee bekende kleuters zijn.
Postcrossing is niet moeilijk en het is vreselijk leuk om te doen. Het is heel erg leuk om iemand blij te maken met iets kleins. Zeker in een tijd waarin materialisme en individualisme overgwaardeerd worden, worden kleine gebaren en het iets doen voor een ander in mijn ogen niet genoeg gewaardeerd. Dus doe eens gek, meld je aan en maak de wereld een klein beetje mooier door iets kleins te doen voor een onbekende!
