En dan is het zomaar weer november! Nog 9 dagen en dan word ik 43 jaar, volgende maand wordt mijn dochter 18… De tijd vliegt als je het naar je zin hebt (en ook als je het wat minder naar je zin hebt kan ik je vertellen) En oktober was een maand waarin ik het niet zo naar mijn zin had. Ik voelde me boos, bang en behoorlijk somber omdat het me niet lukte om de negativiteit die hoogtij lijkt te vieren maar niet buiten kon sluiten. Zo af en toe komt de gedachte in me op of er misschien een depressie op de loer ligt, ik moet erg goed opletten en voor mezelf zorgen om te voorkomen dat het zover weer komt. Maar er was meer in oktober!
Blog Layout
Mijn maand in foto's: Oktober
Lezen in Oktober
Ik las deze maand 1 boek. Normaal lees ik er meer, maar dit boek was wat langdradig en het kostte me moeite om mijn hoofd erbij te houden. Het Bloemenmeisje van Anya Niewierra. Na Waar de rivierkreeften zingen leek me dit wel een heel goed boek. In het genre psychologische thriller, waar ik gek op ben! Vol goede moed begon ik aan dit verhaal en het begon goed. Alleen zakte het op een gegeven moment in elkaar en was het echt doorbijten om het uit te lezen. Maar het lukte me.
Koken in Oktober
Deze maand heb ik ook lekker ouderwets staan kokkerellen. Ik maakte voor mijn vriend een pan tomatensoep om in te vriezen voor thuis, zodat hij af en toe eens een makkelijke maar gezonde maaltijd heeft als hij een drukke werkdag heeft gehad. Voor mezelf maakte ik een overheerlijke pan snert, met dezelfde reden. Niks fijner dan na een dag hard werken thuiskomen en niet meer hoeven te koken! Ennnn, ik maakte deze maand voor het eerst zelf gevuld speculaas, ik kan je vertellen dat deze echt heerlijk is. Ik zal binnenkort het recept hier ook even plaatsen. Oja, ik vergeet nog bijna te vertellen dat de spruitenstamppot met bijbehorende gehaktbal volgens mijn vaders recept ook niet te versmaden waren…
Tel wat je hebt, niet wat je mist!
Hoewel we in een gekke tijd leven waarin lang niet alles meer kan en mag zoals we gewend waren, heb ik toch leuke dingen buiten de deur gedaan deze maand. Een dag voor de horeca dicht ging ben ik met mijn dochter nog even lekker gaan lunchen op haar werk en zaten we diezelfde middag na wat gewinkeld te hebben (met mondkapje en anderhalve meter afstand uiteraard) nog even lekker op een terras. Zonder jas! De zaterdag erna ging ik met mijn vriend naar de bios om “The honest thief” te zien. Leuke film met mijn favo acteur Liam Neeson. Half oktober had ik een weekje vrij, waar ik erg blij om was omdat ik, zoals ik al schreef, echt niet lekker in mijn vel zat. In die week ben ik lekker met mijn paps een stuk gaan wandelen. Over het strand en door het bos, onderweg lekker kletsend en foto’s makend. We hebben genoten! De lunch was wel een dingetje. De horeca was immers dicht, maar we wilden toch wel graag een broodje vis eten. En dus reden we naar een visboer, haalden daar een overheerlijk broodje makreel en aten die in de auto op. Wij denken liever in oplossingen en keken naar wat wél mogelijk was, in plaats van ons boos te maken over wat niet meer mag. De rest van mijn vakantie heb ik lekker dingen gedaan die ík leuk vond en waar ík zin in had. Ik knapte er aardig van op en ben gelukkig de ergste somberheid wel weer voorbij.
Happy anniversary!
24 oktober was een dag om even bij stil te staan, die dag waeren mijn vriend en ik namelijk 4 jaar samen. Na mijn scheiding in 2009 heb ik jaren lang gezegd dat ik geen relatie meer wilde. 7 Jaar was ik vrijgezel en in 2016 besefte ik me dat ik eigenlijk helemaal niet zonder partner oud wilde worden. Hoewel ik het doodeng vond schreef ik me toch in op een datingsite en zo leerde ik mijn lief kennen. Bijna niet meer voor te stellen dat hij ooit géén deel van mijn leven uitmaakte.
Hup, aan het werk!
De week erna ging ik na een weekje vakantie weer aan het werk. Het lijkt qua drukte wel december! In de winkel, aan de telefoon, via de mail én natuurlijk via de webshop weet iedereen ons te vinden met als gevolg dat mijn collega’s en ik het vuur uit de sloffen lopen om iedere klant blij te maken. Het is keihard werken, maar het lukt iedere dag weer. Trots en blij dat ik deel uit maak van dit geweldige en gezellige team!
Happy Halloween!
En de maand sloot ik af met een bijzondere wandeling met mijn dochter. Op Halloween terwijl het volle maan was. Wist je dat dit maar eens in de 19 jaar voor komt? Het kwam eigenlijk opzetten als poepen, deze wandeling, we hebben weer heerlijk genoten samen. Zo zie je maar, ondanks dat er een hoop even niet meer kan en mag blijft er genoeg over wat nog wél kan. Zou het niet mooi zijn om daar eens wat vaker naar te kijken? Zoals de opa van mijn dochter altijd zei: “Tel wat je hebt, niet wat je mist”
De jonge, ietwat naïeve en beïnvloedbare Laura bekeert zich tot de islam en vertrekt met haar echtgenoot naar het kalifaat, in de hoop dat het leven voor het jonge stel daar het geluk brengt dat ze zoeken. Helaas blijkt het leven hier nog lelijker dan in Nederland, en het stel besluit terug te keren naar Nederland. Daar staat Laura een onaangename verrassing te wachten.
BH haakjes… Voor de BH dragende mens onder ons is het vast herkenbaar, soms moeten worstelen om die dingen dicht te krijgen. Met mijn 46 lentes jong heb ik ook regelmatig problemen met die rottige haakjes. Kun je je voorstellen hoe het moet zijn voor een brildragende dame op leeftijd die al niet zo goed is in dingen die nogal wat van de fijne motoriek eisen?
Dag van de zorg, een dag die in het teken staat van verzorging en verpleging. Een beetje bevooroordeeld ben ik wel wanneer ik zeg dat mijn beroep het mooiste beroep is (het is wel echt zo!) Als deze dag dan in teken staat van zorgverléners, dan zou ik als verzorgende graag aandacht willen vragen voor de zorgvrágers.