Appeltje voor de dorst

Ik moet er weer even om denken om meer fruit te eten en dus haalde ik vanmorgen een vracht fruit waarvan ik wist dat het nooit in mijn bescheiden oude fruitschaaltje zou passen. En eigenlijk ben ik ook al een tijdje uitgekeken op dat ding. Het stamt nog uit de tijd dat ik getrouwd was, wat inmiddels een mensenleven geleden is. Vandaar dat ik besloot om nu eindelijk eens even naar het winkelcentrum te fietsen voor een nieuw exemplaar. Niet een die voor mij goedkoop genoeg was om te kunnen kopen zoals in dat mensenleven geleden, maar een die ik helemaal zelf uit zou kiezen omdat ik hem mooi vond en de prijs zou me niet zoveel uitmaken (al had ik natuurlijk wel een bedrag in mijn hoofd wat ik er maximaal aan uit wilde geven)


Die periode van een mensenleven geleden, en die 13 jaar geleden eindigde in een echtscheiding, was geen makkelijk periode. Ik was getrouwd met een man die geen gat in zijn hand had, maar gewoon helemaal geen hand meer leek te hebben. We waren zo arm als een kerkrat en ieder dubbeltje moest worden omgedraaid, wat me gelukkig iedere maand weer lukte.


Dat wat voor de meeste mensen vanzelfsprekend is was voor mij pure luxe, namelijk een mooie schaal met heerlijk fruit. Het enige fruit dat wij altijd in huis hadden waren appels, en in het najaar soms mandarijnen. Ik kan me nog goed herinneren dat ik net gescheiden was en een eigen plekje voor mijn dochter en mij had. Er was één ding dat ik persé altijd op tafel wilde hebben was een schaal gevuld met fruit en hoe gek het ook klinkt, dat ben ik in de loop der jaren toch heel gewoon gaan vinden. En die fruitschaal is om een of andere reden op een gegeven moment in de keuken terecht gekomen. Nog steeds wel gevuld, maar daar sta ik eigenlijk al heel lang niet meer bij stil.


Tot vandaag. Vandaag werd ik weer even terug gegooid in de tijd dat een goed en gevarieerd gevulde fruitschaal voor mij onbereikbaar leek. Mijn mooie nieuwe fruitschaal gevuld met het fruit dat ik zo lekker vind deed me maar weer even beseffen hoe goed ik het nu heb. Diezelfde schaal maakt me dankbaar voor het feit dat ik me op financieel gebied geen zorgen hoef te maken. En hoewel ik nog steeds een bescheiden inkomen heb voel ik me eigenlijk gewoon stinkend rijk.

Three elderly women at a table, smiling, inside a room. Text overlays read
door Sonja 8 september 2025
Pesten... Het komt niet alleen bij jonge mensen voor, ook ouderen kunnen heel onaardig doen. Dementie kan zorgen voor decorumverlies en/of ongewenst gedrag. Wanneer iemand die óók dementie heeft anders doet dan "normaal" is kan dit zorgen voor pestgedrag. Aan ons dan de taak om een oplossing te bedenken.
Woman smiling in nature setting, text says
door Sonja 30 augustus 2025
Gelukkig had ik op safe gespeeld en een korte route uitgekozen in het Müllerthal. Een route waarbij ik mocht klimmen en klauteren over stenen en waarbij ik met handen, voeten, rooksignalen, gebarentaal en een kaart de weg mocht wijzen aan medewandelaars. Het was geweldig allemaal!
Backpack with hiking gear: books, snacks, socks, and map, with
door Sonja 25 augustus 2025
In plaats van een stedentrip naar een drukke stad, ga ik dit jaar op vakantie naar een klein resort in de heuvels van het mooie Luxemburg. Rust en natuur, het lijkt me heerlijk! In tegenstelling tot mijn reis naar Wenen in 2023 viel hier niet zoveel aan voor te bereiden, maar de voorpret was er niet minder om.
Show More