Blog Layout

Irritatiefactortje

Extreme hitte in Italië en Spanje, extreme bosbranden in Griekenland en Canada, overstromingen door extreme regenval in Noorwegen en Slovenië. Een kleine greep uit manieren waarop in 2023 klimaatverandering steeds duidelijker wordt. Zelfs degenen die het niet willen zien of liever doen alsof er niks aan de hand is valt het niet meer te ontkennen. Het klimaat verandert met een snelheid die niemand had verwacht, het beperken van opwarming tot anderhalve graad zoals afgesproken in Parijs 2015 is volgens klimaatwetenschappers niet meer haalbaar. (bron: EOS Wetenschap


Het fijne is dat wij er hier in Nederland nog niet eens zo heel erg veel van merken. Met wat ongemak van een hittegolfje hier of een overstrominkje daar mogen wij eigenlijk nog niet klagen. Het vervelende daarvan is dat de noodzaak voor energietransitie niet genoeg onderkend wordt. Heel verwonderlijk is het dus niet dat er nog steeds mensen zijn die het probleem nog niet echt zien en liever kritiek hebben op klimaatactivisten dan op de overheid en grote bedrijven die de aarde blijven vervuilen. Als ik heel hard mijn best doe kan ik me ergens  wel indenken dat het bloed irritant moet zijn als een of andere klimaatactivist het nodig vind om te benoemen wie en wat klimaatverandering veroorzaakt en hoe en door wie de klimaatcrisis in stand gehouden wordt. 


Ik kan me best voorstellen dat wanneer je je niet écht beseft dat er door de door ons veroorzaakte klimaatcrisis nu al heel veel doden vallen, je het erger vind dat je niet via je favoriete snelweg Den Haag in kan maar een stukje om moet rijden. Het lijkt me heel ongemakkelijk om op tv een blik soep tegen een glasplaat aangegooid te zien worden om aandacht te vragen voor het extreme weer dat alleen maar extremer gaat worden, met nóg meer doden als gevolg, als we niet nu serieus iets doen om klimaatverandering nog enigszins binnen de perken te houden. Het lijkt me ook heel akelig wanneer de fabriek waar jij of je geliefde werkt wordt aangepakt wegens vervuiling, ik kan me best voorstellen dat het stressvol is wanneer je niet zeker weet of je je baan wel kan behouden omdat klimaatactivisten roepen dat het bedrijf moet sluiten (waarbij altijd benadrukt wordt dat er een goede regeling moet komen voor de getroffen werknemers)


De afkeer van klimaatactivisten kan ik me dus best wel een beetje  voorstellen, en aangezien ik zelf ook een klimaatactivist ben kan ik me ook voorstellen dat er mensen zijn die zich van mij afkeren. Dat raakt me, maar weerhoudt me er niet van om door te gaan met me inzetten voor het klimaat. Ik gun mijn dochter en schoondochter, mijn eventuele kleinkinderen en alle generaties na hen een leefbare aarde. Als mijn woorden, daden en schrijfsels ongemak oproepen dan wil ik me daar geen sorry voor zeggen. Als mijn eventuele kleinkinderen later aan mij vragen wat ik heb gedaan om te zorgen dat de opwarming van de aarde een halt toe geroepen werd wil ik kunnen zeggen dat ik alles heb gedaan dat binnen mijn vermogen ligt. Op dit moment kan ik alleen maar hopen dat dat genoeg is….


door Sonja 6 november 2024
Waar ik al bang voor was werd vanmorgen werkelijkheid, Amerika heeft wederom gekozen voor iemand die met mooie praatjes weer genoeg Amerikanen wijs heeft weten te maken dat hij echt het beste voor heeft met zijn land, en zelfs met de wereld. Onze wereld is weer een stukje onveiliger geworden.
door Sonja 5 november 2024
Wanneer Diamante van Zucchero door de boxen klinkt, zie ik het gebeuren. Tranen wellen op in haar ogen en wanneer ik vraag waarom ze huilt sluit ze haar ogen waardoor opgewelde tranen gedwongen worden om de ruimte op te zoeken en over Gea’s wangen naar beneden rollen. “Mijn vader en moeder” komt er voorzichtig uit. “Waar zijn mijn vader en moeder? Ik zie ze nooit meer.”
door Sonja 26 oktober 2024
Liggend in bed, het is pas half negen in de ochtend, dringen de tranen zich aan hem op. Steeds wanneer hij opnieuw begint te huilen slaat hij onmiddellijk zijn handen voor zijn gezicht en ogen. Alsof hij wil zorgen dat ik zijn tranen niet zie. Maar ik zie ze wel. Ik besluit even bij hem te blijven en zorg te bieden in de vorm van een luisterend oor, want dat is minstens zo belangrijk als het helpen met wassen en aankleden.
Share by: