Toen ik binnen kwam, kwam er meteen een vriendelijke mevrouw naar me toe om me welkom te heten en me uitleg te geven. Nog even naar de wc, en toen de floatruimte in! 

De ruimte waar ik binnen kwam zag er erg mooi uit, maar mijn oog werd eigenlijk meteen toe getrokken naar een deur in de muur op een ongebruikelijke hoogte. Dat zou de floatroom wel zijn, en dat klopte ook. De geur van zout water kwam me, samen met een stroom warme lucht, tegemoet. Omdat ik niet goed tegen het in ademen van warme lucht kan werd ik een beetje nerveus, maar toen ik eenmaal een paar minuten in het water lag had ik er eigenlijk helemaal geen last van. 

Er was me verteld dat er de eerste tien minuten een muziekje zou spelen om te helpen ontspannen,  en de laatste twee minuten zou het weer gaan spelen als teken dat de tijd erop zat. Alleen dat muziekje kon ik niet goed horen met mijn oren in het water. Hoe moest dat nou? Een paar minuten was dat reden genoeg voor mijn hoofd om eens even lekker over te piekeren. Zie je wel, het zou niet helpen! Maar op een gegeven moment merkte ik dat die gedachte steeds meer naar de achtergrond verdween. En ik hoefde er niet eens moeite voor te doen. 

Drijvend op het water voelde ik mijn lichaam steeds meer ontspannen, zelfs de heup waar ik al (veel te) lang spierpijn in heb. Ik voelde mijn hoofd rustiger worden, de gedachten die er wel waren verdwenen net zo snel weer. En die gedachten gingen eigenlijk nergens over (een soort koetjes en kalfjes, maar dan in je hoofd) 

Toen ik de floatruimte in ging vertelde de mevrouw die me wegwijs maakte ook over 2 knoppen aan de zijkant van de floatroom. Links een rode om alarm te maken, en rechts een zwarte om het licht mee uit te doen om zo álle prikkels weg te nemen. Ik heb het licht een paar tellen uit gehad, maar al heel snel voelde ik erge onrust opkomen omdat ik bang was dat ik de lichtknop niet meer zou kunnen vinden. Aan dus maar weer. 

En daar lag ik dus, te drijven in een bad zout water en me helemaal te ontspannen. Dit was wel het laatste wat ik had verwacht, ik had zo een paar uur kunnen blijven liggen. Maar helaas ging na een uurtje het muziekje weer spelen, wat aankondiging was dat de tijd erop zat. Ik wilde er echt nog niet uit, het was zo heerlijk om nauwelijks gedachten in mijn hoofd te hebben! Maar aan alle goede dingen komt een einde, en dus stapte in de floatroom maar weer uit (en dat was koud!!!)

Om even te schakelen tussen de prikkelloze ruimte en buiten heb ik nog even een praatje gemaakt met de eigenaar, at en dronk nog even wat en toen was het weer tijd om te gaan. Het was een geweldige ervaring, het verbaasde me oprecht hoe rustig het in mijn hoofd kon zijn. Ik vond het jammer dat het er al weer op zat, maar ik ga dit zeker vaker doen want dit smaakt naar meer.

Dank, Felon en Bianca, voor deze mooie ervaring!