Ik geloof dat ik eindelijk een beetje ben bijgekomen van wat er vorige week in Amerika gebeurde. In Washington om precies te zijn. Het zat er natuurlijk al wel aan te komen, zowel op social media als in het echte leven word er regelmatig ongenoegen geuit over van alles en hitsen complete groepen elkaar op tot steeds gekkere dingen. Vroeger besprak je dingen met mensen in je omgeving, tegenwoordig kun je ook online je mening uiten en in contact komen met gelijkgestemden. Mensen hitsen elkaar op en maken elkaar steeds gekker met de meest wilde verhalen, ieder gevoel voor realiteit uit het oog verliezend. En online wordt die groep steeds groter, wilder en ophitsender. Met als climax vorige week de bestorming van het Capitool.

Deze ontwikkeling vind ik doodeng en levens gevaarlijk. Met het excuus zich los willen maken van onderdrukking vinden deze mensen dat ze de regering aan mogen vallen. Verzetsstrijders durven ze zichzelf zelfs te noemen, ik vind dat nogal aanmatigend eerlijk gezegd. Ik vraag me af of deze mensen zichzelf niet als onderdrukkend zien als zij gewapend met van alles overheidsfunctionarissen aan denken te mogen vallen. Hoe onderdrukkend ben je zelf als je met zo’n gigantische groep de straat op gaat en op die manier een gevaar vormt voor mensen die anders denken. Hoe vredelievend ben je nog als je met jouw ideeën journalisten bedreigt zodat zij letterlijk moeten rennen voor hun leven. 

Ik hou mijn hart vast voor wat er hier gaat gebeuren, ik ben bang dat we in ons eigen Nederland niet verschoond zullen blijven van deze waanzin. Onder het mom “vrijheid van meningsuiting” moet alles gezegd kunnen en mogen worden. Het voeren van een normaal gesprek met zulke mensen is mij tot op de dag van vandaag nog steeds niet gelukt. Iedere poging om zo iemand na te laten denken of er wellicht ook andere mogelijkheden zijn dan de dingen die zij denken, worden met de gekste argumenten van tafel geveegd. In mijn ogen zijn mensen die niet écht bereid zijn om na te denken over wat ze denken wat waar is maar wel hún waarheid opdringen aan anderen, linke soep. Zeker met in mijn achterhoofd dat ze zich heel makkelijk kunnen verenigen op sociale media en daar weet ik veel wat kunnen bekonkelen. Zoals het bestormen van het Capitool. Of onze eigen Tweede Kamer, ik ben er niet van overtuigd dat het niet kan of zal gebeuren.

Mensen die ook nog eens een groot bereik hebben zijn nog veel gevaarlijker, we weten vast allemaal nog wel wat een zekere dansleraar voor elkaar wist te boksen door een blik B-artiesten open te trekken. Ze deden niet meer mee…. Het is even stiller rond deze meneer, maar hij is niet weg. Ik durf de voorspelling wel te doen dat deze meneer met zijn enge aanhang nog een hoop ellende in ons land gaat veroorzaken. Helaas was het bereik van meneer T. daar in Amerika ook dusdanig groot dat hij deze terreur voor elkaar heeft gekregen.

Wat dit soort mensen met mij doen? Ze maken me bang. Ik wordt heel verdrietig van het feit dat haat rond wordt gestrooid als confetti en dat een bepaalde groep mensen dit normaal lijkt te vinden. Een aanval op het Capitool groots noemen en de mensen daar binnen met terreur bang maken, ik vind het zeer beangstigend en het is in mijn ogen niks anders dan terrorisme. Maar inmiddels zie ik dingen gebeuren die me toch het vertrouwen geven dat de haat verdrongen zal worden en het goede terug zal komen in onze levens. De clown in Amerika is binnenkort weg en kan met een beetje geluk na een goed afgeronde impeachment geen president meer worden. Grote social media platformen zien het gevaar van deze man en maken het hem (voorlopig) onmogelijk om zijn haat te blijven verspreiden. Het vaccineren in volop aan de gang en de vaccinatiebereidheid zit inmiddels rond de 75%. Mensen lijken steeds meer in te gaan zien dat corona geen griepje is en dat dit een serieus probleem is dat we met z’n allen aan moeten pakken. Ik houd moed, het komt goed.