De wereld is voor mij een grote leerschool, en je bent nooit te oud om te leren. Zo veranderde in 2019 een klimaatmars mijn leven flink en ging ik steeds bewuster leven. Ik stopte ik met vlees eten en ging ik me steeds meer beseffen hoe slecht de staat van de aarde was. Hier werd ik zo moedeloos van dat ik me in 2022 aansloot mij een klimaat actiegroep, al duurde het nog tot het begin van het jaar erop voor ik eens naar een meeting van een lokale groep durfde te gaan. Gesteund door mijn directe omgeving, en veroordeeld door mensen die mij niet of nauwelijks kennen zet ik mij nu in voor een leefbare aarde voor de generaties die na mij komen. Another world is possible.

In 2021 gooide ik ook op het werkvlak het roer flink om. Ik heb altijd in de zorg willen werken maar het kwam er niet van. In 2021 moest ik noodgedwongen ander werk gaan doen en zette ik, aangemoedigd door mijn dochter, de stap om de zorg in te gaan. In september dat jaar begon ik aan de opleiding verzorgende IG/MZ en al snel werd duidelijk dat werken met mensen met een vorm van dementie mij heel gelukkig maakt. Over een half jaar hoop ik mijn opleiding af te ronden en hoop me daarna te kunnen verdiepen in zorgen voor mensen met dementie.

Mensen zeggen wel eens dat ik “een mening heb", en dat klopt. Zeker als het gaat om ongelijkheid, op welk vlak dan ook, heb ik een mening en uit ik deze ook. Ik heb altijd een sterk gevoel voor rechtvaardigheid gehad, het is iets van de laatste jaren dat ik steeds meer op durf te komen voor de underdog. Daarom zal je naast stukken over klimaat (rechtvaardigheid) ook artikelen vinden waarin ik mijn mening geef. Voor mij is dit een manier om mijn gedachten te ordenen, ik ben beter met woorden op (virtueel) papier dan wanneer ik het met gesproken woorden moet vertellen.