Hoe hou je hoop wanneer in het grootste en machtigste land van de wereld een vrouwenhatende, klimaatcrisis ontkennende, desinformatie verspreidende machtswellusteling voor een tweede termijn aan de macht komt? Een narcistische, vrouwmisbruikende, haatzaaiende machtsgeile miljardair die niet zijn land en zijn bevolking dient, maar alleen maar uit lijkt te zijn op nog meer haat en verdeeldheid. Die niet tegen oorlog is maar van wie het wel lijkt of hij er van geniet, en het alleen maar verder aan lijkt te wakkeren.

Waar ik al bang voor was werd vanmorgen werkelijkheid, Amerika heeft wederom gekozen voor iemand die met mooie praatjes weer genoeg Amerikanen wijs heeft weten te maken dat hij echt het beste voor heeft met zijn land, en zelfs met de wereld. Onze wereld is weer een stukje onveiliger geworden. Ik ben bang dat onder deze “president” de oorlogen niet zullen stoppen. Rusland zal als een ongeleid projectiel doorgaan met het onder de voet lopen van Oekraïne, de Palestijnen die er nog zijn zullen uitgevaagd worden, de kans op het stoppen van de oorlog in die regio is met deze nieuwe “leider” nóg een stukje kleiner geworden. Het klimaat heeft het nakijken, met desastreuse gevolgen.

De wereld is er slecht aan toe. Niet alleen wat het klimaat betreft, maar ook als het gaat om mensen die de leiding hebben. Gedreven door het grote geld, geilend op macht weten Jan Boerenlul en Trees Boerentrien zich in de regering te wurmen. Draaiend en konkelend weten zittende politici bij verkiezingen na de val van het vorige kabinet weer een plekje in het pluche te bemachtigen. Populisme is de norm, en populisme wint. Niet alleen in Amerika, maar ook in ons eigen land.  De glibberigheid van “onze” vorige minister president blijkt nog glibberiger te kunnen.

Ministers proberen er wetten doorheen te drukken zonder zich druk te maken of dit voor de rechter wel stand zal houden, die populistische dingen roepen die wettelijk gezien helemaal niet kunnen. Een regering die denkt dat “Brussel” wel een uitzondering zal maken voor het ons bijzondere landje. De partij die zegt voor vrijheid te zijn en altijd het hardste schreeuwde over hoe de armen steeds armer werden kiest nu doodgemoedereerd voor het grote geld. Niet de bevolking maar het bedrijfsleven zijn belangrijk, wat een verrassing.

Mensenlevens zijn in gevaar. Oorlogen en extreem weer door klimaatverandering zullen zorgen voor nog meer vluchtelingen, mensen die niet gewenst zijn door landen die de veroorzakers zijn van de klimaatverandering. De sterksten ontnemen de zwaktsten niet alleen wat ze hadden en achter hebben moeten laten, maar ook een veilige toekomst op een plek die veiliger is dan het land dat ze hebben ontvlucht. Voor zover je in de huidige wereld nog kan spreken van veiligheid…

De groep die het anders wil groeit langzaam maar zeker, maar er is nog een lange weg te gaan. Wanhopig probeer ik hoop te houden. Hoop voor een veilige toekomst voor mijn meiden en hun eventuele kinderen, maar als ik heel eerlijk ben, ben ik bang dat het hopen tegen beter weten in is.