Aan alle mooie dingen komt een einde

Net als op de heenweg heb ik genoten van de treinreis, ik vind dit zoveel rustgevender dan met het vliegtuig! In de trein heb je lekker de ruimte om te zitten zoals je wil, kan je makkelijk even opstaan om wat te lopen omdat het ruimer is, heb je geen last van kabaal van de vliegtuigmotoren en zie je ook de omgeving waar je doorheen rijdt!

Het feit dat ik lekker eersteklas reed maakte het nog prettiger, in een eersteklas coupe zit je namelijk met minder mensen en dat vind ik altijd wel prettig. Pas vanaf Frankfurt had ik wat last van luidruchtige Hollanders in de coupe. Het is misschien niet zo aardig om te zeggen, maar ik vind Hollanders vaak zo luidruchtig... Ze praten te hard, lachen te hard, hebben maling aan een heleboel en zijn gewoon erg aanwezig. Toen we vanwege een omleiding vertraging opliepen was het gebrek aan respect van een aantal van mijn landgenoten voor de trein manager tenenkrommend. Ook hier is het verschil gigantisch vergeleken met Oostenrijkers

Vertraging dus. Er was in Nederland iets aan de hand op het traject waarover we eigenlijk zouden rijden en daarom werden we omgeleid. Dat was waar mijn reis wat minder leuk werd. Ruim een uur reden we op zeer laag tempo, ik vermoed dat we achter een stoptrein zaten. Helaas werden we niet op de hoogte gehouden waarom we zo langzaam reden waardoor het uiteindelijk behoorlijk frustrerend werd, en dat was in de coupe dus ook heel duidelijk te merken. De treinmanager kreeg de wind flink van voren, en dan druk ik me nog netjes uit.



Uiteindelijk kwamen we met drie kwartier vertraging aan in Amsterdam en zat mijn vakantie erop. Gauw naar buiten want daar stonden mijn lieve meiden me op te wachten! Ze vonden het sneu als ik na die lange reis ook nog met de trein naar Heerhugowaard moest rijden en dus kwamen ze me ophalen in Amsterdam. Het was heerlijk om ze weer te zien en vast te houden! Sas handelde het hele parkeergebeuren echt op z'n Sascha's af en gillend van het lachen reden we de garage uit en Heerhugowaard tegemoet.

Ik kijk terug op een fijne, mooie, rustige, leerzame reis. Wenen was alles wat ik me er van had voorgesteld en ik heb alles kunnen doen wat ik heb willen doen, op een tempo dat ik bepaalde. Alles mocht ik zelf indelen en bepalen, of aanpassen. Alleen reizen is me uitermate goed bevallen en ik ben blij dat Europa zoveel mooie plekken heeft die met de trein te bereiken zijn. Mijn volgende reis? Het zou zo maar eens kunnen dat dat Barcelona of Kopenhagen gaat worden!