Pittige pompoensoep met pasta

Als er nou íets is waar ik blij van word is het van een lekker bord soep. Als kind vond ik het al een feestje als ik bij mijn opa en oma voor het warme eten een bord groentesoep (met crackertjes!) kreeg. Bij het woord groentesoep vliegen mijn gedachten altijd razendsnel naar het huis en de eetkamer van mijn opa en oma, ik zie de met het tafelkleed gedekte tafel met mijn eigen bordje en bestek weer voor me en het water loopt me in de mond. Maar er is natuurlijk meer dan alleen groentesoep, véél meer! Vandaag dook ik de keuken in om eens wat te rommelen met een flespompoen, het eindresultaat was een heerlijke pittige maar zoetige maaltijdsoep die ik met liefde met je deel.

Pittige pompoensoep met pasta uit de slowcooker


1 Flespompoen

1 Flinke ui

1 Bosje lente ui

3 Tenen knoflook

Olijfolie om in de bakken

1 Tl. Kaneel

2 Tl. Djinten (komijnpoeder)

1 Tl. Gerookt paprika poeder

Chiliflakes naar smaak

1 Blikje gepelde tomaat

2 Bouillonblokjes (ik gebruikte de tuinkruiden blokjes van Maggi)

1 Liter water

Optioneel jouw favoriete pasta als vulling voor de soep

Snij de ui, lente ui klein en knoflook fijn, hou wat lente ui apart voor garnering. Schil de pompoen en snij deze in blokjes van ongeveer 1x1 cm. Doe een scheutje olie in een koekenpan en fruit de ui met knoflook, zodra dit glazig is doe je het in de slowcooker. Doe het blikje gepelde tomaat, de pompoenblokjes, een liter water en de 2 bouillonblokjes erbij en voeg de kruiden toe. Zet je slowcooker op de hoogste stand en laat het 3 uur pruttelen, na drie uur pureer je alles tot een overheerlijke soep. Wanneer je wat vulling in je soep wilt kan je nu de pasta in de soep doen en dit in een half uurtje gaar laten worden (afhankelijk van het soort pasta uiteraard, ik deed er farfalle in) Snij voor het opdienen de overgebleven lente ui in ringetjes en garneer de schaaltjes soep met wat lente ui er bovenop. Eet smakelijk!

Heb je nou geen slowcooker staan, dan kan je natuurlijk deze soep ook gewoon op je fornuis maken. Die je ingrediënten in dat geval in een "gewone" pan en kook het tot de pompoen zacht is. Zodra dat het geval is pureer je het en je soepie is klaar!

door Sonja 24 maart 2025
Er zit een monster onder mijn bed. Je denkt zeker dat ik niet helemaal lekker in mijn bovenkamer ben he? Dat ik een snuifie teveel gehad heb, of een stuk in mijn kraag. Maar ik ben zo nuchter als een babybadje en mijn psycholoog heeft me laten gaan. Ik ben bij mijn volle verstand. Er. Zit. Een. Monster. Onder. Mijn. Bed. Ik zeg het je.
door Sonja 12 maart 2025
Dagelijks schrijven, het valt niet altijd mee. Ik probeer het wel maar ik heb niet altijd inspiratie. Maar daar heb ik een oplossing voor, namelijk schrijf prompts. Een zeer beknopte opdracht waar ik dan mee aan de slag mag. Vandaag was de opdracht om een afbeelding te beschrijven aan de hand van mijn zintuigen. Loop je met me mee?
door Sonja 1 maart 2025
Op een doodgewone vrijdagmiddag tegen etenstijd komt er bij Ada een herinnering op die aan de ene kant mooi is, maar aan de andere kant ook heel naar. In een oogwenk zie ik Ada veranderen in een jong meisje dat tijdens de tweede wereldoorlog zoveel leed heeft moeten doorstaan, om haar na ons gesprek weer terug te zien komen in het hier en nu, met een glimlach op haar gezicht.
door Sonja 19 februari 2025
Zorgen voor iemand die komt te overlijden terwijl je eigen moeder net twee maanden geleden overleden is, het is geen gemakkelijke opgave. Ik had flashbacks naar de laatste momenten van mijn moedertje en moest steeds denken aan de slechte zorg die zij heeft gekregen. Toch lukte het me om die nare ervaring om te zetten in iets positiefs, mam zou trots op me zijn.
door Sonja 12 februari 2025
Lientje leerde Lotje lopen langs de Lange Lindenlaan. Maar toen Lotje niet wou lopen liet Lientje Lotje staan. Naar het waarom konden we lange tijd alleen maar raden. Ik zocht Lientje en Lotje op en bezocht samen met deze twee jonge dames de Lange Lindenlaan die zij eens samen op en neer liepen en kwam achter de reden waarom Lotje niet wilde lopen.
A woman in a white dress is standing in a hallway.
door Sonja 1 februari 2025
Saskia en Serge zongen al eens dat het de kleine dingen zijn die het doen. En ze hebben groot gelijk. Tijdens mijn laatste avonddienst beleefde ik weer een paar hartverwarmende momenten die ik graag met jullie deel. Kleine dingetjes die aan je voorbij gaan als je er niet bij stil staat dat kleine dingen soms heel veel kunnen betekenen.
Een lachende vrouw met bril houdt een karamel zeezout chocoladetaart vast
door Sonja 28 januari 2025
Ik maakte deze taart al eens eerder, maar zoals met zoveel recepten verdween deze ook steeds meer naar onder op de stapel. Mijn meiden zijn gek op taart, en deze week was er een goede gelegenheid om deze overheerlijke karamel zeezout chocoladetaart voor ze te maken. Ik paste het recept iets aan, en nu is hij nóg lekkerder!
door Sonja 22 januari 2025
Wanneer Ada voor de tweede avond op rij begint te mopperen en op die een negatieven sfeer in de huiskamer schept, besluit ik dat negeren in dit geval niet de oplossing is. Dit was mopperen waar meer achter zat en dus had ik aandacht voor een dame bij wie even niks goed, en alles stom was.
door Sonja 18 januari 2025
Nee, rouw is niet raar. Rouwen ook niet. Rouw is wel een raar íets, vind ik. Mijn rouw begon niet pas toen mijn moeder er niet meer was, mijn rouw begon als anticiperende rouw en werd rouw toen mijn moeder er niet meer was. Ik had geen flauw idee hoeveel soorten pijn en verdriet er bij rouw komen kijken. Het is niet simpelweg verdrietig zijn, het is veel meer dan dat.
door Sonja 9 januari 2025
Nog niet eerder schreef ik iets dat zo persoonlijk was als dit verhaal. Warme en persoonsgerichte zorg is niet altijd vanzelfsprekend, zelfs niet wanneer iemand stervende is. Terwijl mijn moeder aan het sterven was moest ik de moeilijke beslissing nemen om uit mijn rol van dochter, en in de rol van verzorgende te stappen om dan zelf maar die warme zorg te bieden.
door Sonja 6 november 2024
Waar ik al bang voor was werd vanmorgen werkelijkheid, Amerika heeft wederom gekozen voor iemand die met mooie praatjes weer genoeg Amerikanen wijs heeft weten te maken dat hij echt het beste voor heeft met zijn land, en zelfs met de wereld. Onze wereld is weer een stukje onveiliger geworden.
door Sonja 5 november 2024
Wanneer Diamante van Zucchero door de boxen klinkt, zie ik het gebeuren. Tranen wellen op in haar ogen en wanneer ik vraag waarom ze huilt sluit ze haar ogen waardoor opgewelde tranen gedwongen worden om de ruimte op te zoeken en over Gea’s wangen naar beneden rollen. “Mijn vader en moeder” komt er voorzichtig uit. “Waar zijn mijn vader en moeder? Ik zie ze nooit meer.”
Show More
We gebruiken cookies om u de beste ervaring op onze website te geven. Meer informatie vindt u op de Privacypagina.
×
Share by: