Het boek van de doodgraver

Titel: Het boek van de doodgraver

Auteur: Oliver Pötsch

Uitgever: Boekerij

Jaar van verschijnen: 2021

Genre: Historische roman

Aantal pagina’s: 400

Het verhaal speelt zich af in 1893. Leopold “Leo” von Herzfeld is net in Wenen wanneer hij te maken krijgt met een lijk dat gespietst is, dit is het begin van een serie moorden die Leo en zijn collega’s moeten oplossen. Hij begint nog voordat hij kennis heeft gemaakt met zijn nieuwe collega’s meteen aan de zaak, wat hem niet in dank wordt afgenomen.

Leo krijgt hulp van Julia Wolf, zij werkt als telefoniste op het bureau waar Leo ook werkt. Ook Augustin Rothmayer, een doodgraver die een boek aan het schrijven is rondom de dood, bied hulp. Tegengewerkt door een collega lukt het Leo uiteindelijk om de moorden en zaken die tegelijk spelen op te lossen.

Ik vond het een heerlijk boek om te lezen, de schrijver weet Wenen zo te beschrijven dat ik het hele verhaal voor me zag. Personages zijn goed uitgewerkt, sommigen leer je bijna kennen als echte personen. Het boek leest makkelijk weg en was voor mij een echte pageturner.

< Ouder bericht Nieuwer bericht >

Laura H.

door Sonja • 16 mei, 2024

De jonge, ietwat naïeve en beïnvloedbare Laura bekeert zich tot de islam en vertrekt met haar echtgenoot naar het kalifaat, in de hoop dat het leven voor het jonge stel daar het geluk brengt dat ze zoeken. Helaas blijkt het leven hier nog lelijker dan in Nederland, en het stel besluit terug te keren naar Nederland. Daar staat Laura een onaangename verrassing te wachten.

Ik zei toch dat ik het kon!

door Sonja • 13 mei, 2024

BH haakjes… Voor de BH dragende mens onder ons is het vast herkenbaar, soms moeten worstelen om die dingen dicht te krijgen. Met mijn 46 lentes jong heb ik ook regelmatig problemen met die rottige haakjes. Kun je je voorstellen hoe het moet zijn voor een brildragende dame op leeftijd die al niet zo goed is in dingen die nogal wat van de fijne motoriek eisen?

Dag van de zorg 2024

door Sonja • 12 mei, 2024

Dag van de zorg, een dag die in het teken staat van verzorging en verpleging. Een beetje bevooroordeeld ben ik wel wanneer ik zeg dat mijn beroep het mooiste beroep is (het is wel echt zo!) Als deze dag dan in teken staat van zorgverléners, dan zou ik als verzorgende graag aandacht willen vragen voor de zorgvrágers.