Fourth wing, in steen gebrand - Rebecca Yarros

Ik kan me de tijd niet heugen dat ik een boek in handen had dat me vanaf pagina 1 te pakken had en me niet meer los liet. De draken, griffioenen, wyvern en venin kwamen me zelfs in mijn dromen opzoeken. Ik kon het boek niet weg leggen, ik keek uit naar de momenten dat ik weer op reis mocht naar Basgiath om het verhaal van Violet, Xaden, Liam, Riannon en al die anderen mee te beleven.


En nu is het uit. De echte boekenwurm weet hoe het voelt als je afscheid moet nemen van de personages en het verhaal. Ik moet er even van bijkomen en het weer loslaten. Als een boek dát met me doet was het echt goed. En geloof me, dit was echt een waanzinnig boek!


Ik lees eigenlijk altijd alles op mijn E-reader, maar op Tik Tok had ik een prachtige limited edition voorbij zien komen en ik besloot mezelf weer eens een echt boek cadeau te doen, eentje met een uiterlijk waar een boekliefhebber van gaat watertanden! Hardcover met een omslag en aan de binnenkant een kaart van het continent waar het verhaal zich afspeelt. En als klap op de vuurpijl een prachtige print op de zijkant van de bladeren waardoor het boek er uit ziet als een cadeau!


Violet Sorrengail droomde ervan om scribent te worden aan het Basgiath oorlogscollege, maar haar moeder steekt hier een stokje voor door haar naar de Drakenrijders te sturen. De helft van de cadetten zullen het eerste jaar niet overleven, en door gebeurtenissen uit het verleden is het leven van Violet niet alleen in gevaar door de uitdagingen waar zij voor staat. 


Violet bind zich aan Tairn, de grootste en sterkste zwarte draak die zij ooit gezien heeft. Alleen dit al is reden genoeg voor medestudenten om haar uit de weg te willen ruimen. Vijanden genoeg voor deze dochter van generaal Sorrengail. Maar ook vrienden en liefde.


Dit verhaal sleepte me vanaf de eerste pagina mee. Het deed me naar adem happen, liet me tranen wegpinken en maakte dat ik af en toe met open mond van verbazing op de bank zat. Ik wilde soms de pagina niet omslaan omdat het verhaal zo'n wending nam dat ik bijna bang werd voor de afloop. Het liet me juichen, verhoogde mijn hartslag en toverde een glimlach op mijn gezicht. 


En na de laatste zin liet het me verbijsterd achter, uitkijkend naar de Nederlandse vertaling van deel 2 dat net verschenen is. Echt, als je van fantasy houdt moet je dit boek gelezen hebben!

Titel: Fourth wing - In steen gebrand


Auteur: Rebecca Yarros


Uitgever: Z&K


Jaar van verschijnen: 2023


Genre: Fantasy


Aantal pagina’s: 644


ISBN: 9789020554045

door Sonja 20 mei 2025
Nooit meer gebeurt toch weer. Onze rechtse regering staat erbij, kijkt ernaar en keurt het, al dan niet stilzwijgend, goed. Wat kan ik doen om dit te stoppen? Niks, en dat frustreert me. Het maakt me intens verdrietig. Dus doe ik dat wat ik kan om nog een béétje het gevoel te hebben dat ik iets doe om te zorgen dat er aandacht blijft voor Gaza en de genocide die daar plaats vind.
door Sonja 6 mei 2025
5 Mei, kort voor acht uur. De tv staat aan en in de kamer is het rustig. Stil. De taptoe klinkt, het is vandaag dodenherdenking. Ik zit met mijn dikke billen op het stevige tafeltje tussen Gea en Janneke in. De emoties zijn bijna tastbaar op deze avond waarop onze bewoners onherroepelijk geconfronteerd worden met hun herinneringen aan de oorlog.
door Sonja 29 april 2025
Uitspreken dat je tegen genocide bent maakt je geen antisemiet. Tégen de uitroeiing van het Palestijnse volk maakt je geen Jodenhater. Een menswaardig bestaan willen voor de Palestijnen maakt niet dat je wil dat Joden uitgeroeid worden. Joden, Israëliers, Palestijnen, ze verdienen allemaal een veilig en menswaardig bestaan.
door Sonja 11 april 2025
Soms denken we dat we afscheid moeten nemen van een zorgvrager. Dan gaat iemand ineens heel hard achteruit en bereiden we ons voor op wat er mogelijk komen gaat. En soms hebben we van die mensen die achteruit gaan en ons dan toch weten te verbazen door nog even bij ons te blijven. Zo woont bij ons mevrouw Joustra, zij is met heel veel respect écht een ouwe taaie.
door Sonja 24 maart 2025
Er zit een monster onder mijn bed. Je denkt zeker dat ik niet helemaal lekker in mijn bovenkamer ben he? Dat ik een snuifie teveel gehad heb, of een stuk in mijn kraag. Maar ik ben zo nuchter als een babybadje en mijn psycholoog heeft me laten gaan. Ik ben bij mijn volle verstand. Er. Zit. Een. Monster. Onder. Mijn. Bed. Ik zeg het je.
door Sonja 12 maart 2025
Dagelijks schrijven, het valt niet altijd mee. Ik probeer het wel maar ik heb niet altijd inspiratie. Maar daar heb ik een oplossing voor, namelijk schrijf prompts. Een zeer beknopte opdracht waar ik dan mee aan de slag mag. Vandaag was de opdracht om een afbeelding te beschrijven aan de hand van mijn zintuigen. Loop je met me mee?
door Sonja 1 maart 2025
Op een doodgewone vrijdagmiddag tegen etenstijd komt er bij Ada een herinnering op die aan de ene kant mooi is, maar aan de andere kant ook heel naar. In een oogwenk zie ik Ada veranderen in een jong meisje dat tijdens de tweede wereldoorlog zoveel leed heeft moeten doorstaan, om haar na ons gesprek weer terug te zien komen in het hier en nu, met een glimlach op haar gezicht.
door Sonja 19 februari 2025
Zorgen voor iemand die komt te overlijden terwijl je eigen moeder net twee maanden geleden overleden is, het is geen gemakkelijke opgave. Ik had flashbacks naar de laatste momenten van mijn moedertje en moest steeds denken aan de slechte zorg die zij heeft gekregen. Toch lukte het me om die nare ervaring om te zetten in iets positiefs, mam zou trots op me zijn.
door Sonja 12 februari 2025
Lientje leerde Lotje lopen langs de Lange Lindenlaan. Maar toen Lotje niet wou lopen liet Lientje Lotje staan. Naar het waarom konden we lange tijd alleen maar raden. Ik zocht Lientje en Lotje op en bezocht samen met deze twee jonge dames de Lange Lindenlaan die zij eens samen op en neer liepen en kwam achter de reden waarom Lotje niet wilde lopen.
A woman in a white dress is standing in a hallway.
door Sonja 1 februari 2025
Saskia en Serge zongen al eens dat het de kleine dingen zijn die het doen. En ze hebben groot gelijk. Tijdens mijn laatste avonddienst beleefde ik weer een paar hartverwarmende momenten die ik graag met jullie deel. Kleine dingetjes die aan je voorbij gaan als je er niet bij stil staat dat kleine dingen soms heel veel kunnen betekenen.
Een lachende vrouw met bril houdt een karamel zeezout chocoladetaart vast
door Sonja 28 januari 2025
Ik maakte deze taart al eens eerder, maar zoals met zoveel recepten verdween deze ook steeds meer naar onder op de stapel. Mijn meiden zijn gek op taart, en deze week was er een goede gelegenheid om deze overheerlijke karamel zeezout chocoladetaart voor ze te maken. Ik paste het recept iets aan, en nu is hij nóg lekkerder!
door Sonja 22 januari 2025
Wanneer Ada voor de tweede avond op rij begint te mopperen en op die een negatieven sfeer in de huiskamer schept, besluit ik dat negeren in dit geval niet de oplossing is. Dit was mopperen waar meer achter zat en dus had ik aandacht voor een dame bij wie even niks goed, en alles stom was.
Show More