Dat ik het niet zo op heb met de gevestigde orde in de politiek is denk ik wel bekend. Grote partijen die doen alsof ze het beste voor hebben met het land en haar bevolking, maar dat zelfde land inclusief bevolking in het ongeluk storten, het blijft me verbazen en het maakt me keer op keer boos en verdrietig. Het Haagse gekonkel en gelieg door bepaalde politici hebben de nodige crises in ons land veroorzaakt, en de veroorzakers van deze ellende weigeren hardnekkig hun verantwoordelijkheid te nemen.
Nee, doe mij maar een partij die het lef heeft om tegen de gevestigde orde in te gaan. Een partij die uit durft te spreken waar het mis gaat en zich hier écht voor inzet. Die zich niet mee laat slepen door machtsgeil Den Haag. Een partij waarvan de politici het voor lief nemen dat zij beschimpt worden om hun idealen, alles voor rechtvaardigheid. In de eerste plaats voor dieren, maar wie zich een klein beetje heeft ingelezen snapt dat de mensheid er ook baat bij heeft als onze omgang met dieren verandert.
Dit jaar werd ik lid van de Partij voor de Dieren omdat ik het noodzakelijk vind om een partij te steunen die alles op alles wil zetten voor een leefbare aarde waarin rechtvaardigheid de norm is. Rechtvaardigheid voor ál het leven op aarde, want hoe je het ook wendt of keert, alles wat leeft is van elkaar afhankelijk. En omdat ik lid werd van Partij voor de Dieren kreeg ik een boek cadeau.
Toen ik een aantal hoofdstukken had gelezen belande het onderop de stapel boeken waar ik op dat moment in aan het lezen was (het lukt me maar niet om een boek tegelijk te lezen!) en afgelopen week pakte ik het eindelijk weer op, om het in een ruk uit te lezen.
Ik vond het een heerlijk boek om te lezen en ik moet je eerlijk bekennen dat ik me in tijden niet zo hoopvol heb gevoeld als tijdens het lezen van dit boek. Juffertje ongeduld als ik ben gaat het me allemaal niet snel genoeg, de verandering die nodig is om de wereld voor iedereen een fijne plek te laten zijn. De wanhoop overspoelt me regelmatig als ik zie dat er weer eens iets door de politiek ondernomen wordt dat finaal ingaat tegen wat nodig is.
Door dit boek ben ik in gaan zien dat het nu eenmaal niet snel kan omdat teveel partijen nog steeds gaan voor oneindige groei en niet kunnen of willen zien dat dat helemaal niet kan. De politici uit dit boek leerden me dat je voor de nodige verandering een lange adem nodig hebt, maar ze leerden me ook dat iedere overwinning, hoe klein ook, tóch een overwinning is. Gedurende het boek heb ik de partij zien groeien in zetels, en ook dat stemt me positief. PvdD hoeft niet de grootste te worden tijdens de komende verkiezingen. Soms is invloed beter dan macht, en invloed is iets dat deze partij zeker heeft!