Wanneer Tara’s moeder overlijdt komt voor haar de onvermijdelijke taak om het huis te ontruimen. Tara’s moeder, getraumatiseerd omdat zij in de oorlog in een Jappenkamt heeft gezeten, heeft haar hele leven spullen verzameld en kon hier maar geen afscheid van nemen. Een flinke klus voor Tara dus om het huis leeg te krijgen. Tussen de rommel vind Tara ook spullen waar herinneringen aan kleven, maar ook voorwerpen die duiden op een familiegeheim. Ze wordt geconfronteerd met transgenerationele trauma’s, trauma’s die van generatie op generatie over gaan. Maddy gaat niet alleen de uitdaging om het huis op te ruimen aan, maar ook de uitdaging om naar het verleden te kijken en dit een plekje te geven. Het verhaal is gebaseerd op de eigen familiegeschiedenis van de schrijfster.

Ik vond dit een heel indrukwekkend boek. De pijn van het overgeërfde trauma was soms bijna voelbaar. Tara haalt het huis  van haar moeder leeg en wordt keer op keer geconfronteerd met haar eigen jeugd, maar vind ook steeds bewijs van het verleden van haar ouders waardoor ze meer en meer gaat begrijpen hoe haar ouders zijn geworden wie zij waren. Ik heb dit verhaal in stukken moeten lezen omdat het soms zo beklemmend voelde dat ik eigenlijk niet verder wilde lezen. Maar ik wilde wel het verhaal van Tara kennen. Uiteindelijk deed ik er dus wat langer over om het boek uit te krijgen en was ik blij dat ik heb doorgezet. Veel bewondering en respect voor Maddy dat zij haar verhaal op deze manier heeft willen delen.

Titel: Soedah, laat maar

Auteur: Maddy Stolk

Uitgever: Ambo Athos

Jaar van verschijnen: 2023

Genre: Roman

Aantal pagina’s: 296

ISBN: 9789026364129