Hongersnood

Laat ik beginnen met zeggen dat het vreselijk is dat op 7 oktober 2023 zoveel slachtoffers zijn gevallen door Hamas. Dit had nooit mogen gebeuren en is op geen enkele manier te rechtvaardigen. Hamas heeft het recht niet om levens te nemen, mensen te ontvoeren of wat dan ook te doen dat tegen de wil van iemand is. 


Niemand heeft het recht om een ander leed aan te doen, letsel toe te brengen, te martelen, uit te hongeren of te doden.


Ook meneer Netanyahu niet, ook de Israëlische regering niet. Voor de duidelijkheid zeg ik dat er voor mij een heel groot verschil is tussen Joden en de Israëlische bevolking en de regering van Israël. Het is de regering die bezig is met het uitroeien van een volk, de Palestijnen. Het is Netanyahu en zijn aanhang die de holocaust misbruikt voor eigen gewin. Het is Netanyahu die haat zaait. Je bent in zijn ogen voor Israël en het Joodse volk of je bent tegen. En als je de Palestijnen een menswaardig en veilig bestaan wenst, dan ben je in zijn ogen een antisemiet.


Uitspreken dat je tegen genocide bent maakt je geen antisemiet. Tégen de uitroeiing van het Palestijnse volk maakt je geen Jodenhater. Een menswaardig bestaan willen voor de Palestijnen maakt niet dat je wil dat Joden uitgeroeid worden. Joden, Israëliers, Palestijnen, ze verdienen allemaal een veilig en menswaardig bestaan.


Netanyahu en zijn aanhang is bezig met genocide. Wie denkt dat ik maar wat roep of dit bagatelliseert moet het 297 pagina's tellende rapport van Amnesty International maar eens bekijken. Netanyahu pleegt genocide. Er is nauwelijks nog wat van Gaza over, zelfs ziekenhuizen worden platgegooid. Onder het mom van Hamas bolwerken, maar al zou het zo zijn dat Hamas zich verschool in ziekenhuizen, dan nóg heeft de regering Netanyahu zich te houden aan het humanitair oorlogsrecht (klik hier maar eens voor wat er in de verdragen van Geneve is afgesproken)


Niet alleen is het verboden om ziekenhuizen te bombarderen volgens deze verdragen, ook waar Netanyahu nu mee bezig is mág niet volgens de afspraken die tussen 1864 en 1949 gemaakt zijn. Netanyahu heeft alle noodhulp verboden om hulp te gaan bieden aan de Palestijnen in letterlijke doodsnood. Hiermee overtreedt hij met zijn regering wederom de verdragen van Geneve.


En Nederland?


Nederland is medeplichtig. “Wir haben es nicht gewusst“ gaat in dit geval niet  op. We staan erbij en kijken ernaar. Onze regering neemt op geen enkele manier de verantwoordelijkheid die ze zou moeten nemen. Onze regering neemt het voortouw in het criminaliseren van pro Palestina aanhangers, een deel van onze landgenoten criminaliseert zonder morren met hen mee.


Protesten worden met grof geweld uit elkaar geslagen door politie. Politie moet ten alle tijden herkenbaar zijn, maar slaat in burgerkleding met wapenstokken in op ongewapende demonstranten. Wie uit durft te spreken tegen de wandaden tegen de Palestijnen te zijn, wordt de mond gesnoerd met de woorden die Netanyahu en de zijnen opgedrongen hebben aan de hele wereld. Zij vinden je een antisemiet wanneer je niet vóór hun genocidale regime bent. Zij vinden het gerechtvaardigd om een heel volk uit te roeien, zogenaamd om het Joodse volk te beschermen. 


Wat Netanyahu en zijn regering doet is geen bescherming. Wat Netanyahu doet is een misdaad tegen de menselijkheid. Het is genocide. Nooit meer geldt blijkbaar niet voor iedereen. 


Vandaag las ik in diverse media dat in Gaza het voedsel op is. Schoon drinkwater is er niet meer, mensen, kinderen drinken vervuild en zelfs zeewater. Aan de grens staan drieduizend vrachtwagens met noodhulp goederen klaar. Netanyahu weigert hen de toegang. Een groot deel van het Palestijnse volk is uitgeroeid door bombardementen. De Palestijnen die er nog zijn worden nu uitgehongerd. 


De wereld staat erbij en kijkt ernaar. 


De wereld doet niks.


Er komt een moment dat wat er nu gebeurt geschiedenis is. De wereld kan niet zeggen dat ze het niet wisten, de wereld wist het wel. De wereld wist het wel, maar deed evengoed niks. De wereld deed niks terwijl een heel volk werd uitgeroeid. 


Wanneer roepen we massaal onze regering tot de orde zodat ze eindelijk eens hun verantwoordelijkheid gaan nemen om nog een handjevol mensenlevens te redden?

door Sonja 11 april 2025
Soms denken we dat we afscheid moeten nemen van een zorgvrager. Dan gaat iemand ineens heel hard achteruit en bereiden we ons voor op wat er mogelijk komen gaat. En soms hebben we van die mensen die achteruit gaan en ons dan toch weten te verbazen door nog even bij ons te blijven. Zo woont bij ons mevrouw Joustra, zij is met heel veel respect écht een ouwe taaie.
door Sonja 24 maart 2025
Er zit een monster onder mijn bed. Je denkt zeker dat ik niet helemaal lekker in mijn bovenkamer ben he? Dat ik een snuifie teveel gehad heb, of een stuk in mijn kraag. Maar ik ben zo nuchter als een babybadje en mijn psycholoog heeft me laten gaan. Ik ben bij mijn volle verstand. Er. Zit. Een. Monster. Onder. Mijn. Bed. Ik zeg het je.
door Sonja 12 maart 2025
Dagelijks schrijven, het valt niet altijd mee. Ik probeer het wel maar ik heb niet altijd inspiratie. Maar daar heb ik een oplossing voor, namelijk schrijf prompts. Een zeer beknopte opdracht waar ik dan mee aan de slag mag. Vandaag was de opdracht om een afbeelding te beschrijven aan de hand van mijn zintuigen. Loop je met me mee?
door Sonja 1 maart 2025
Op een doodgewone vrijdagmiddag tegen etenstijd komt er bij Ada een herinnering op die aan de ene kant mooi is, maar aan de andere kant ook heel naar. In een oogwenk zie ik Ada veranderen in een jong meisje dat tijdens de tweede wereldoorlog zoveel leed heeft moeten doorstaan, om haar na ons gesprek weer terug te zien komen in het hier en nu, met een glimlach op haar gezicht.
door Sonja 19 februari 2025
Zorgen voor iemand die komt te overlijden terwijl je eigen moeder net twee maanden geleden overleden is, het is geen gemakkelijke opgave. Ik had flashbacks naar de laatste momenten van mijn moedertje en moest steeds denken aan de slechte zorg die zij heeft gekregen. Toch lukte het me om die nare ervaring om te zetten in iets positiefs, mam zou trots op me zijn.
door Sonja 12 februari 2025
Lientje leerde Lotje lopen langs de Lange Lindenlaan. Maar toen Lotje niet wou lopen liet Lientje Lotje staan. Naar het waarom konden we lange tijd alleen maar raden. Ik zocht Lientje en Lotje op en bezocht samen met deze twee jonge dames de Lange Lindenlaan die zij eens samen op en neer liepen en kwam achter de reden waarom Lotje niet wilde lopen.
A woman in a white dress is standing in a hallway.
door Sonja 1 februari 2025
Saskia en Serge zongen al eens dat het de kleine dingen zijn die het doen. En ze hebben groot gelijk. Tijdens mijn laatste avonddienst beleefde ik weer een paar hartverwarmende momenten die ik graag met jullie deel. Kleine dingetjes die aan je voorbij gaan als je er niet bij stil staat dat kleine dingen soms heel veel kunnen betekenen.
Een lachende vrouw met bril houdt een karamel zeezout chocoladetaart vast
door Sonja 28 januari 2025
Ik maakte deze taart al eens eerder, maar zoals met zoveel recepten verdween deze ook steeds meer naar onder op de stapel. Mijn meiden zijn gek op taart, en deze week was er een goede gelegenheid om deze overheerlijke karamel zeezout chocoladetaart voor ze te maken. Ik paste het recept iets aan, en nu is hij nóg lekkerder!
door Sonja 22 januari 2025
Wanneer Ada voor de tweede avond op rij begint te mopperen en op die een negatieven sfeer in de huiskamer schept, besluit ik dat negeren in dit geval niet de oplossing is. Dit was mopperen waar meer achter zat en dus had ik aandacht voor een dame bij wie even niks goed, en alles stom was.
door Sonja 18 januari 2025
Nee, rouw is niet raar. Rouwen ook niet. Rouw is wel een raar íets, vind ik. Mijn rouw begon niet pas toen mijn moeder er niet meer was, mijn rouw begon als anticiperende rouw en werd rouw toen mijn moeder er niet meer was. Ik had geen flauw idee hoeveel soorten pijn en verdriet er bij rouw komen kijken. Het is niet simpelweg verdrietig zijn, het is veel meer dan dat.
door Sonja 9 januari 2025
Nog niet eerder schreef ik iets dat zo persoonlijk was als dit verhaal. Warme en persoonsgerichte zorg is niet altijd vanzelfsprekend, zelfs niet wanneer iemand stervende is. Terwijl mijn moeder aan het sterven was moest ik de moeilijke beslissing nemen om uit mijn rol van dochter, en in de rol van verzorgende te stappen om dan zelf maar die warme zorg te bieden.
door Sonja 6 november 2024
Waar ik al bang voor was werd vanmorgen werkelijkheid, Amerika heeft wederom gekozen voor iemand die met mooie praatjes weer genoeg Amerikanen wijs heeft weten te maken dat hij echt het beste voor heeft met zijn land, en zelfs met de wereld. Onze wereld is weer een stukje onveiliger geworden.
Show More