De vergeten vrouwen - Kristin Hannah

Soms pak je een boek uit je kast die je meteen vanaf de eerste pagina onder je huid kruipt. Zo´n verhaal waarvan de personages echte mensen lijken te worden, personages waar je gewoon een afkeer voor voelt of van gaat houden alsof het iemand is die je echt kent. Zo´n verhaal dat zo knap geschreven is dat je ermee opstaat en weer mee naar bed gaat.


De vergeten vrouwen is zo´n boek.


De vader van Frankie en Finley hecht veel waarde aan het dienen van zijn land, maar dit kan hij niet zelf. Zijn zoon Finley kan dit wel en zal dan ook gaat vechten in de oorlog in Vietnam en zal hiermee een plekje verdienen aan de heldenwand in het kantoor van zijn vader. Dochter Frankie wil dit ook, maar zij zal nooit de status van held bereiken omdat voor haar een andere toekomst is weggelegd, namelijk die van getrouwde vrouw en moeder. Tot die tijd “mag” zij het beroep van verpleegster uitoefenen.


Ter ere van het vertrek van haar broer wordt een feest gegeven en op dit feest vertelt een vriend van haar broer haar dat ook vrouwen helden kunnen zijn. Omdat Frankie haar broer niet wil missen besluit zij zich aan te melden als verpleegster voor het leger en vertrekt om die reden naar Vietnam, in de veronderstelling dat zij daar haar broer op zal kunnen zoeken. Maar dan overkomt Frankie de eerste van meerdere verschrikkelijke gebeurtenissen.


Bij aankomst in Vietnam blijkt dat het allemaal niet zo mooi is als wat zij zich had voorgesteld. Frankie maakt vreselijke dingen mee in de oorlog, maar vind tegelijk ook dat het een hele mooie tijd is geweest. Niet alleen heeft zij daar haar twee beste vriendinnen leren kennen, ook leert zij daar de liefde kennen. Na twee jaar gediend te hebben in Vietnam keert zij terug naar huis en daar moet zij haar leven op zien te bouwen met de verschrikkingen van de oorlog nog in haar hoofd.


Dit boek kroop vanaf de eerste pagina onder mijn huid. Kristin Hannah is een meester in het beschrijven van de omgeving waar verhaal zich afspeelt, en ook de belangrijkste personages heeft zij weer kundig uitgewerkt. En was een personage waar ik op een gegeven moment echt een hekel aan kreeg, en van Frankie ben ik echt gaan houden! Sommige situaties waren zo beeldend en vol gevoel omschreven dat ik er van moest huilen. De pijn die Frankie te verwerken kreeg was voor mij als lezer soms letterlijk voelbaar.


Ik geef dit boek 5 sterren.



Titel: De vergeten vrouwen 

Auteur: Kristin Hannah

Uitgever: Boekerij

Jaar van verschijnen: 2024

Genre: Roman, fictie, oorlog

Aantal pagina’s: 480

ISBN: 9789049202576


door Sonja 29 april 2025
Uitspreken dat je tegen genocide bent maakt je geen antisemiet. Tégen de uitroeiing van het Palestijnse volk maakt je geen Jodenhater. Een menswaardig bestaan willen voor de Palestijnen maakt niet dat je wil dat Joden uitgeroeid worden. Joden, Israëliers, Palestijnen, ze verdienen allemaal een veilig en menswaardig bestaan.
door Sonja 11 april 2025
Soms denken we dat we afscheid moeten nemen van een zorgvrager. Dan gaat iemand ineens heel hard achteruit en bereiden we ons voor op wat er mogelijk komen gaat. En soms hebben we van die mensen die achteruit gaan en ons dan toch weten te verbazen door nog even bij ons te blijven. Zo woont bij ons mevrouw Joustra, zij is met heel veel respect écht een ouwe taaie.
door Sonja 24 maart 2025
Er zit een monster onder mijn bed. Je denkt zeker dat ik niet helemaal lekker in mijn bovenkamer ben he? Dat ik een snuifie teveel gehad heb, of een stuk in mijn kraag. Maar ik ben zo nuchter als een babybadje en mijn psycholoog heeft me laten gaan. Ik ben bij mijn volle verstand. Er. Zit. Een. Monster. Onder. Mijn. Bed. Ik zeg het je.
door Sonja 12 maart 2025
Dagelijks schrijven, het valt niet altijd mee. Ik probeer het wel maar ik heb niet altijd inspiratie. Maar daar heb ik een oplossing voor, namelijk schrijf prompts. Een zeer beknopte opdracht waar ik dan mee aan de slag mag. Vandaag was de opdracht om een afbeelding te beschrijven aan de hand van mijn zintuigen. Loop je met me mee?
door Sonja 1 maart 2025
Op een doodgewone vrijdagmiddag tegen etenstijd komt er bij Ada een herinnering op die aan de ene kant mooi is, maar aan de andere kant ook heel naar. In een oogwenk zie ik Ada veranderen in een jong meisje dat tijdens de tweede wereldoorlog zoveel leed heeft moeten doorstaan, om haar na ons gesprek weer terug te zien komen in het hier en nu, met een glimlach op haar gezicht.
door Sonja 19 februari 2025
Zorgen voor iemand die komt te overlijden terwijl je eigen moeder net twee maanden geleden overleden is, het is geen gemakkelijke opgave. Ik had flashbacks naar de laatste momenten van mijn moedertje en moest steeds denken aan de slechte zorg die zij heeft gekregen. Toch lukte het me om die nare ervaring om te zetten in iets positiefs, mam zou trots op me zijn.
door Sonja 12 februari 2025
Lientje leerde Lotje lopen langs de Lange Lindenlaan. Maar toen Lotje niet wou lopen liet Lientje Lotje staan. Naar het waarom konden we lange tijd alleen maar raden. Ik zocht Lientje en Lotje op en bezocht samen met deze twee jonge dames de Lange Lindenlaan die zij eens samen op en neer liepen en kwam achter de reden waarom Lotje niet wilde lopen.
A woman in a white dress is standing in a hallway.
door Sonja 1 februari 2025
Saskia en Serge zongen al eens dat het de kleine dingen zijn die het doen. En ze hebben groot gelijk. Tijdens mijn laatste avonddienst beleefde ik weer een paar hartverwarmende momenten die ik graag met jullie deel. Kleine dingetjes die aan je voorbij gaan als je er niet bij stil staat dat kleine dingen soms heel veel kunnen betekenen.
Een lachende vrouw met bril houdt een karamel zeezout chocoladetaart vast
door Sonja 28 januari 2025
Ik maakte deze taart al eens eerder, maar zoals met zoveel recepten verdween deze ook steeds meer naar onder op de stapel. Mijn meiden zijn gek op taart, en deze week was er een goede gelegenheid om deze overheerlijke karamel zeezout chocoladetaart voor ze te maken. Ik paste het recept iets aan, en nu is hij nóg lekkerder!
door Sonja 22 januari 2025
Wanneer Ada voor de tweede avond op rij begint te mopperen en op die een negatieven sfeer in de huiskamer schept, besluit ik dat negeren in dit geval niet de oplossing is. Dit was mopperen waar meer achter zat en dus had ik aandacht voor een dame bij wie even niks goed, en alles stom was.
door Sonja 18 januari 2025
Nee, rouw is niet raar. Rouwen ook niet. Rouw is wel een raar íets, vind ik. Mijn rouw begon niet pas toen mijn moeder er niet meer was, mijn rouw begon als anticiperende rouw en werd rouw toen mijn moeder er niet meer was. Ik had geen flauw idee hoeveel soorten pijn en verdriet er bij rouw komen kijken. Het is niet simpelweg verdrietig zijn, het is veel meer dan dat.
door Sonja 9 januari 2025
Nog niet eerder schreef ik iets dat zo persoonlijk was als dit verhaal. Warme en persoonsgerichte zorg is niet altijd vanzelfsprekend, zelfs niet wanneer iemand stervende is. Terwijl mijn moeder aan het sterven was moest ik de moeilijke beslissing nemen om uit mijn rol van dochter, en in de rol van verzorgende te stappen om dan zelf maar die warme zorg te bieden.
Show More