Het klopt wel, dat van die laatste loodjes. Over ruim 2 maanden ben ik klaar met mijn opleiding. Ik lig goed op schema, de meeste examens heb ik gedaan of zo ver mogelijk voorbereid. Dat diploma haal ik echt wel in februari, en toch heb ik het even zwaar.
Want er moet nog wel het een en ander gebeuren. Het is niet zo dat ik nu op mijn lauweren kan rusten. Aan het begin van mijn laatste paar maanden heb ik netjes een schema gemaakt van wat er moet gebeuren. Steeds als ik van dat lijstje iets had uitgevoerd kon ik het afvinken en verplaatsten naar mijn lijstje met afgehandelde opdrachten en examens.
Dat werkt voor mij, zo heb ik inzichtelijk wat er moet gebeuren en wat ik al heb gedaan. Heel handig voor als ik toch ineens weer de wabber krijg en toch ga twijfelen of ik echt wel zo bij ben als ik zelf denk. Mijn lijstje behaalde examens wordt steeds langer en mijn lijstje examens in voorbereiding zie ik slinken. Dat geeft rust en zorgt ervoor dat ik niet hoef te piekeren. Ik heb immers mijn lijstje waarop precies staat hoe ik ervoor sta.
Ondanks dat lijstje zit mijn hoofd zo vol met alles wat er nog op me af komt dat er weinig ruimte is voor andere dingen met betrekking tot school. Zo had ik vandaag mijn eerste les over leerlingen begeleiden. Ik had me netjes voorbereid, maar in de klas kon ik het allemaal niet zo goed volgen. Wat me wel gerust stelde was dat ik daarin niet de enige was, een paar van mijn studiegenoten lukt het ook allemaal maar moeizaam. Hilariteit alom, en gelukkig kunnen we er met elkaar en met onze docenten over praten (het schijnt allemaal niet zo gek te zijn, zo tegen het einde van onze opleiding)
Ik ging met 2 van mijn docenten vanmiddag even zitten om afspraken te maken en om voor mezelf even op een rijtje te krijgen wat ik nú nog moet doen en welke stappen ik daarvoor moet nemen om alles goed af te kunnen ronden. Ik weet nog hoe moeilijk ik het aan het begin van mijn opleiding vond om hulp in te roepen op momenten dat ik dat nodig had. Inmiddels schroom ik niet meer en trek ik meteen aan de bel zodat ik niet vast loop en gewoon verder kan.
Het is heel gek allemaal. Mijn eerste schooldag staat me nog zo goed bij, en mijn eerste dag op de afdeling waar ik mijn opleiding begon herinner ik me als de dag van gisteren. En nu ben ik gewoon bijna klaar. De laatste loodjes zijn voor mij een soort hindernisbaan. Ik weet dat de finish er aan komt maar ik zie deze nog niet vanwege de nog te nemen hindernissen. En ondanks dat het op dit moment allemaal even wat zwaarder lijkt weet ik dat ik over ruim 2 maanden over die finish ga. Over ruim 2 maanden heb ik mijn diploma gehaald en ben ik eindelijk verzorgende IG.
