Blog Layout

Dromen in rood - Jen Minkman

De aarde is door menselijk falen onbewoonbaar, en slechts een select groepje gelukkigen krijgt de kans om hun leven voort te zetten op de rode planeet. Marise vlucht samen met haar vader en jongere zusje naar Mars waar zij zullen leven onder een door mensen gemaakte koepel. 


De mens blijkt niet de enige levensvorm op de planeet te zijn, er leven ook wezens die in de ogen van de mens gevaarlijk zijn en kosten wat kost buiten te koepel gehouden moeten worden. Maar zijn die wezens de mens echt vijandig gezind, of is het een menselijk trekje dat alles dat anders is als vijand beschouwt?


Met mijn 46 jaar heb ik genoten van dit young adult boek. Ik vond het heel mooi om te zien hoe de schrijfster laat zien hoe het handelen van de mensheid zorgt voor enorme problemen. De vergelijking met de mens uit de realiteit is groot, net als in het boek komt de mensheid door eigen handelen steeds verder in de problemen. In het echte leven kost het me steeds meer moeite om de moed niet op te geven, om de hoop op een betere toekomst voor de mensheid en een leefbare aarde niet op te geven. De mens lijkt maar niet te willen veranderen, ondanks dat de tekenen dat het niet goed gaat met de aarde en de mensheid overduidelijk zijn. Dit boek gaf me tijdens het lezen toch weer hoop. Het zijn de jongeren uit dit verhaal die de problemen die zijn ontstaan door de arrogantie van de mens, oplossen.


Het boek leest lekker snel weg en de schrijfstijl is erg beeldend. Ik heb genoten van het boek, want was is het mooi, en van het verhaal. Niet voor niks had ik het in een dag uit!



Titel: Dromen in rood


Auteur: Jen Minkman


Uitgever: So many pages


Jaar van verschijnen: 2023


Genre: Fantasy/scifi


Aantal pagina’s: 300


ISBN: BB-Boekenbox-Bundle-december-2023

Unboxing van de Decemberbox van So many pages!

door Sonja 6 november 2024
Waar ik al bang voor was werd vanmorgen werkelijkheid, Amerika heeft wederom gekozen voor iemand die met mooie praatjes weer genoeg Amerikanen wijs heeft weten te maken dat hij echt het beste voor heeft met zijn land, en zelfs met de wereld. Onze wereld is weer een stukje onveiliger geworden.
door Sonja 5 november 2024
Wanneer Diamante van Zucchero door de boxen klinkt, zie ik het gebeuren. Tranen wellen op in haar ogen en wanneer ik vraag waarom ze huilt sluit ze haar ogen waardoor opgewelde tranen gedwongen worden om de ruimte op te zoeken en over Gea’s wangen naar beneden rollen. “Mijn vader en moeder” komt er voorzichtig uit. “Waar zijn mijn vader en moeder? Ik zie ze nooit meer.”
door Sonja 26 oktober 2024
Liggend in bed, het is pas half negen in de ochtend, dringen de tranen zich aan hem op. Steeds wanneer hij opnieuw begint te huilen slaat hij onmiddellijk zijn handen voor zijn gezicht en ogen. Alsof hij wil zorgen dat ik zijn tranen niet zie. Maar ik zie ze wel. Ik besluit even bij hem te blijven en zorg te bieden in de vorm van een luisterend oor, want dat is minstens zo belangrijk als het helpen met wassen en aankleden.
Share by: