Bloedlijn - Simone van der Vlugt

Mijn liefde voor historische romans begon 12 jaar geleden met “Rode sneeuw in december” van dezelfde schrijfster als dit boek, namelijk Simone van de Vlugt. Ik heb veel van haar historische romans gelezen en ik vind het iedere keer weer een feest! Dus toen ik zag dat dit boek verschenen was moest ik het meteen hebben. Wat het voor mij extra leuk maakte was dat het verhaal zich in mijn geboortestad Alkmaar afspeelt.


Er was een tijd dat Alkmaar nog een dorp was, zonder stadsmuur maar met kasteel. Alkmaar 1254. Kathelijne is een zelfstandige vrouw die een affaire heeft met Willem II, koning van het heilige roomse rijk. Kathelijne en Willem houden van elkaar en omdat Willem wil dat Kathelijne veilig is voor de aanvallen van de West-Friezen laat hij een stadsmuur bouwen. Uit de affaire wordt een kind geboren, Alard. Willem weet van zijn bestaan en maakt met zijn zus Aleid een afspraak dat wanneer Willem iets overkomt, zij een oogje in het zeil houdt en zorgt dat Alard een goed leven heeft. Willem krijgt ook kinderen met zijn echtgenote.


Willem wil West-Friesland inlijven en doet een aantal pogingen, dit kost hem uiteindelijk zijn leven. Er gaan jaren overheen voordat zijn zoon Floris samen met een naaste van Willem een laatste poging doen om West-Friesland te veroveren.


Ik vond dit een mooi en leerzaam verhaal. Heel bijzonder om weer nieuwe dingen te leren over de omgeving waar ik woon en de stad waar ik ben geboren en nog steeds graag kom. Net als de andere historische romans van Simone van der Vlugt maakt ook dit boek dat ik weer meer wil weten over de geschiedenis van ons land en de omgeving waar ik woon.


Dit boek verdient wat mij betreft absoluut 5 sterren!



Titel: Bloedlijn

Auteur: Simone van der Vlugt

Uitgever: Ambo Anthos

Jaar van verschijnen: 2024

Genre: Historische roman

Aantal pagina’s: 456

ISBN: 9789026356377

Wederopstanding

door Sonja • 11 april 2025
Soms denken we dat we afscheid moeten nemen van een zorgvrager. Dan gaat iemand ineens heel hard achteruit en bereiden we ons voor op wat er mogelijk komen gaat. En soms hebben we van die mensen die achteruit gaan en ons dan toch weten te verbazen door nog even bij ons te blijven. Zo woont bij ons mevrouw Joustra, zij is met heel veel respect écht een ouwe taaie.

Monster onder mijn bed

door Sonja • 24 maart 2025
Er zit een monster onder mijn bed. Je denkt zeker dat ik niet helemaal lekker in mijn bovenkamer ben he? Dat ik een snuifie teveel gehad heb, of een stuk in mijn kraag. Maar ik ben zo nuchter als een babybadje en mijn psycholoog heeft me laten gaan. Ik ben bij mijn volle verstand. Er. Zit. Een. Monster. Onder. Mijn. Bed. Ik zeg het je.

Scene it

door Sonja • 12 maart 2025
Dagelijks schrijven, het valt niet altijd mee. Ik probeer het wel maar ik heb niet altijd inspiratie. Maar daar heb ik een oplossing voor, namelijk schrijf prompts. Een zeer beknopte opdracht waar ik dan mee aan de slag mag. Vandaag was de opdracht om een afbeelding te beschrijven aan de hand van mijn zintuigen. Loop je met me mee?

Moedertje, eten!

door Sonja • 1 maart 2025
Op een doodgewone vrijdagmiddag tegen etenstijd komt er bij Ada een herinnering op die aan de ene kant mooi is, maar aan de andere kant ook heel naar. In een oogwenk zie ik Ada veranderen in een jong meisje dat tijdens de tweede wereldoorlog zoveel leed heeft moeten doorstaan, om haar na ons gesprek weer terug te zien komen in het hier en nu, met een glimlach op haar gezicht.

Flashbacks

door Sonja • 19 februari 2025
Zorgen voor iemand die komt te overlijden terwijl je eigen moeder net twee maanden geleden overleden is, het is geen gemakkelijke opgave. Ik had flashbacks naar de laatste momenten van mijn moedertje en moest steeds denken aan de slechte zorg die zij heeft gekregen. Toch lukte het me om die nare ervaring om te zetten in iets positiefs, mam zou trots op me zijn.

Lientje leerde Lotje lopen

door Sonja • 12 februari 2025
Lientje leerde Lotje lopen langs de Lange Lindenlaan. Maar toen Lotje niet wou lopen liet Lientje Lotje staan. Naar het waarom konden we lange tijd alleen maar raden. Ik zocht Lientje en Lotje op en bezocht samen met deze twee jonge dames de Lange Lindenlaan die zij eens samen op en neer liepen en kwam achter de reden waarom Lotje niet wilde lopen.
A woman in a white dress is standing in a hallway.

Een liefdevolle avonddienst

door Sonja • 1 februari 2025
Saskia en Serge zongen al eens dat het de kleine dingen zijn die het doen. En ze hebben groot gelijk. Tijdens mijn laatste avonddienst beleefde ik weer een paar hartverwarmende momenten die ik graag met jullie deel. Kleine dingetjes die aan je voorbij gaan als je er niet bij stil staat dat kleine dingen soms heel veel kunnen betekenen.
Een lachende vrouw met bril houdt een karamel zeezout chocoladetaart vast

Karamel zeezout chocoladetaart

door Sonja • 28 januari 2025
Ik maakte deze taart al eens eerder, maar zoals met zoveel recepten verdween deze ook steeds meer naar onder op de stapel. Mijn meiden zijn gek op taart, en deze week was er een goede gelegenheid om deze overheerlijke karamel zeezout chocoladetaart voor ze te maken. Ik paste het recept iets aan, en nu is hij nóg lekkerder!

Mopperkont

door Sonja • 22 januari 2025
Wanneer Ada voor de tweede avond op rij begint te mopperen en op die een negatieven sfeer in de huiskamer schept, besluit ik dat negeren in dit geval niet de oplossing is. Dit was mopperen waar meer achter zat en dus had ik aandacht voor een dame bij wie even niks goed, en alles stom was.

Rouw is raar

door Sonja • 18 januari 2025
Nee, rouw is niet raar. Rouwen ook niet. Rouw is wel een raar íets, vind ik. Mijn rouw begon niet pas toen mijn moeder er niet meer was, mijn rouw begon als anticiperende rouw en werd rouw toen mijn moeder er niet meer was. Ik had geen flauw idee hoeveel soorten pijn en verdriet er bij rouw komen kijken. Het is niet simpelweg verdrietig zijn, het is veel meer dan dat.

Dochter of zuster

door Sonja • 9 januari 2025
Nog niet eerder schreef ik iets dat zo persoonlijk was als dit verhaal. Warme en persoonsgerichte zorg is niet altijd vanzelfsprekend, zelfs niet wanneer iemand stervende is. Terwijl mijn moeder aan het sterven was moest ik de moeilijke beslissing nemen om uit mijn rol van dochter, en in de rol van verzorgende te stappen om dan zelf maar die warme zorg te bieden.

Make the world great again

door Sonja • 6 november 2024
Waar ik al bang voor was werd vanmorgen werkelijkheid, Amerika heeft wederom gekozen voor iemand die met mooie praatjes weer genoeg Amerikanen wijs heeft weten te maken dat hij echt het beste voor heeft met zijn land, en zelfs met de wereld. Onze wereld is weer een stukje onveiliger geworden.
Show More
Share by: